Φώτης Κόντογλου - Τι είναι η Ορθοδοξία και τι είναι ο παπισμός

[...] Ἔκαμαν ἄνω κάτω σήμερον τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν μας, ἐχώρισαν τὸ ποίμνιόν της, τὸ ἐσκόρπισαν καὶ τρέχει σαστισμένον ἐδῶ καὶ ἐκεῖ. Μεταχειρίσθησαν πᾶν μέσον διὰ νὰ προσεταιρισθοῦν πάντα Ἕλληνα, ὁ ὁποῖος εἶναι τελείως ἀδιάφορος εἰς τὰ τῆς θρησκείας καὶ τὰς Ἐκκλησίας, ἢ ἄθεος καὶ ἐχθρός της, καὶ ὁ ὁποῖος προσποιεῖται ὅτι ἐνδιαφέρεται δι᾿ αὐτὴν καὶ διὰ τὴν τύχην της ἀπὸ ἰδιοτέλειαν ἢ ἀπὸ ἄλλην αἰτίαν, ὁλοτελῶς ξένην πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν, ἂν καὶ διὰ νὰ μεταβληθοῦν οἱ τοιοῦτοι χλιαροὶ εἰς φιλοπαπικοὺς ζηλωτάς, δὲν ἐχρειάσθη καὶ μεγάλη προσπάθεια, διότι αὐτοὶ οἱ «Ὀρθόδοξοί της περιστάσεως» δὲν ἔχουν νὰ χάσουν τίποτε, ἐὰν καταστραφεῖ ἡ Ὀρθόδοξος ἀλήθεια, καὶ ἐπὶ πλέον ἡ φιλία τοῦ Παπισμοῦ ἠμπορεῖ νὰ προσφέρει πάντοτε πολλὰ ὀφέλη εἰς ἐκεῖνον ποὺ τὴν ἔχει. 
Δι᾿ αὐτοὺς «οἱ λίθοι γενήσονται ἄρτοι». Ὡς ἐκ τούτου, πολλοὶ ὁποῦ ἦσαν προηγουμένως ἀδιάφοροι, καὶ πολλάκις σαρκασταὶ τῆς θρησκείας καὶ τῆς Ἐκκλησίας, ἔγιναν αἴφνης διαπρύσιοι κήρυκες τῆς Χριστιανικῆς «ἀγάπης», τὴν ὁποίαν μεταχειρίζονται ὡς προπέτασμα καπνοῦ διὰ τὸν πονηρὸν συνεταιρισμὸν τῶν μετὰ τῶν λατίνων. Ὁ σπαραγμὸς τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τοῦ ποιμνίου της, ἡ ἀναταραχὴ καὶ ἡ διχόνοια, αὐτὰ εἶναι οἱ θεάρεστοι καρποὶ τῆς πολιτείας τῶν κακῶν ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας μας.

[...] Αὐτὰ εἶναι τὰ πρωτάκουστα δεινὰ τὰ ὁποῖα συνεσωρεύθησαν, ἐντὸς μερικῶν μόνον μηνῶν, ἐπάνω εἰς τὸ σῶμα τῆς πολυπαθοῦς Ὀρθοδοξίας, διὰ τὰ ὁποῖα θρηνοῦν οἱ Ἄγγελοι εἰς τὸν οὐρανόν. Καὶ οἱ πρωταίτιοι τῶν δεινῶν τούτων, οἱ κακοὶ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας μας, παρουσιάζουν ὡς ἀγάπην τὸν δαίμονα τῆς φιλοδοξίας ποὺ ἐμφωλεύει εἰς τὰς καρδίας των.

Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ βιβλίο «Τί εἶναι Ὀρθοδοξία καὶ τί εἶναι παπισμός», Δ´ ἔκδοση, ἐκδοτικὸς οἶκος ΑΣΤΗΡ

Αναδημοσίευση από Δευτέρα, 25 Μαΐου 2015

Αναρτήθηκε από Katanixis miden

Χαράς Ευαγγέλια! Αγιοκατάταξη Γέροντα της Πάτμου Αμφιλοχίου Μακρή από το Οικουμενικό Πατριαρχείο

Του Αιμίλιου Πολυγένη

Στην αγιοκατάταξη του γέροντα Αμφιλοχίου Μακρή της Πάτμου, προχώρησε σήμερα σύμφωνα με πληροφορίες η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Να αναφερθεί οτι ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας μίλησε για τον Γέροντα Αμφιλόχιο Μακρή της Πάτμου, τονίζοντας ότι η περίπτωση της Αγιοκατατάξεως του, ευρίσκεται ήδη ενώπιον της Συνοδικής Ειδικής Επιτροπής του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά την επίσκεψή του στην Εύβοια τον Ιούνιο.

Σύντομη βιογραφία και συμβουλές του Αγίου Αμφιλοχίου μπορείτε να δείτε εδώ και εδώ ενώ παλιότερο άρθρο μας για την εθνική του δράση εδώ

Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών. Ανοικτή Επιστολή-Ομολογία για τη "Σύνοδο" της Κρήτης

ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ
ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ
e-mail: synaxisorthkm@gmail.com

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΟΜΟΛΟΓΙΑ
ΓΙΑ ΤΗ «ΣΥΝΟΔΟ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

(῾Υπογράφεται καὶ ἀπὸ ὅσους συμφωνοῦν)

Πρὸς
    1. Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος,
        κ. Ἱερώνυμον
    2. Σεβασμιωτάτους ἀρχιερεῖς, μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας.

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι,

Ἡ ἀπὸ πολλῶν ἤδη δεκαετιῶν προετοιμαζόμενη «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος» τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας συνῆλθε καὶ ἐπεράτωσε τὶς ἐργασίες της στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης ἀπὸ 19-26 Ἰουνίου τοῦ τρέχοντος ἔτους.

Μολονότι βασικὴ ἐπιδίωξη τῆς «Συνόδου», κατὰ τοὺς ὀργανωτές της, ἦταν ἡ ἐνίσχυση καὶ ἡ φανέρωση τῆς ἑνότητος τῶν Ὀρθοδόξων, δυστυχῶς κατορθώθηκε τὸ ἐντελῶς ἀντίθετο, ἡ διαίρεση καὶ ἡ διάσπαση, καὶ σὲ ἐπίπεδο ἡγεσίας καὶ στὸ χῶρο τοῦ πληρώματος τῶν πιστῶν.

1. Ἡ «Σύνοδος» καταστρέφει τὴν ἑνότητα καὶ προκαλεῖ διαιρέσεις

Ἀπὸ τὶς δεκατέσσαρες (14) αὐτοκέφαλες ἐκκλησίες ἀπουσίαζαν οἱ τέσσαρες (4), δηλαδὴ οἱ ἐκκλησίες Ἀντιοχείας, Ρωσίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας, καὶ μαζὶ μὲ αὐτὲς ἀπουσίαζε βέβαια καὶ τὸ ποίμνιο ποὺ ἐκπροσωποῦν, μεγαλύτερο ἀπὸ τὸ ἥμισυ τοῦ συνόλου τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν. Ἡ ἀπουσία τους δὲν ὀφειλόταν σὲ λόγους ἀνάγκης, λόγῳ δυσμενῶν συνθηκῶν στὶς περιοχές τους, πολεμικῶν συγκρούσεων, φυσικῶν καταστροφῶν, ἐπιδημιῶν κ.τ.λ., ἀλλὰ στὴν φανερὴ καὶ ἐκφρασθεῖσα διαφωνία τους γιὰ τὸν κανονισμὸ λειτουργίας τῆς «Συνόδου» καὶ γιὰ πολλὲς ἀντιπατερικὲς καὶ ἀντορθόδοξες θέσεις τῶν κειμένων ποὺ εἶχαν προετοιμασθῆ. Ἐζήτησαν ἁρμοδίως τὴν ἀναβολὴ τῆς «Συνόδου», ὥστε νὰ ἐπιτευχθεῖ ἡ ἀποφασισθεῖσα ὡς ἀπαραίτητος ὅρος τῆς συγκλήσεως ὁμοφωνία, καὶ νὰ διαφυλαχθεῖ ἡ ἑνότης, ἀλλὰ τὸ αἴτημά τους προσέκρουσε «εἰς ὦτα μὴ ἀκουόντων», ἀνοικτά, φαίνεται, σὲ ἄλλες φωνὲς ποὺ ἐπιθυμοῦν τὴν διαίρεση τῶν Ὀρθοδόξων καὶ τὴν διάβρωση τῆς δογματικῆς τους αὐτοσυνειδησίας.

Ἀπὸ τὸ σύνολο τῶν ἐπισκόπων τῆς Οἰκουμενικῆς Ὀρθοδοξίας ἀπουσίαζαν οἱ περισσότεροι, διότι κατὰ μοναδικὴ πρωτοτυπία στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία καὶ προφανῆ ἀντικανονικότητα ἔγινε ἐπιλογή, μὲ διαβλητὰ κριτήρια, μικροῦ ποσοστοῦ ἐπισκόπων, μὲ καταστρατήγηση καὶ περιφρόνηση τῆς ἰσότητος τῶν ἐχόντων τὴν ἀρχιερωσύνη, προγραμμα-τισμένη καὶ σκόπιμη διαίρεση τοῦ σώματος τῶν ἐπισκόπων καὶ ἀποκλεισμό, διὰ τοῦ ἀποκλεισμοῦ τῶν ἐπισκόπων, τῶν προβληματισμῶν, τῶν ἀγωνιῶν, τῶν ἐρωτημάτων, τῶν σκέψεων καὶ προτάσεων τοῦ ποιμνίου.

Καὶ τὸ χειρότερο, πρωτοφανέστερο καὶ πλέον ἀπαράδεκτο• δὲν διαφυ-λάχθηκε ἡ ἑνότης καὶ ἡ ἰσότης οὔτε καὶ αὐτῶν τῶν ἐπισκόπων ποὺ ἔλαβαν μέρος στήν «Σύνοδο», ἀφοῦ τοὺς ἀφαιρέθηκε ἡ δυνατότης νὰ ψη¬φίζουν. Ἔπαυσε γιὰ πρώτη φορὰ στὴν συνοδικὴ ἱστορία καὶ στὴν κανονικὴ παράδοση νὰ ἰσχύει ἡ ἰσότιμη καὶ ἰσόκυρη συμμετοχὴ ὅλων τῶν ἐπισκόπων. Ἐψήφισαν τὶς ἀποφάσεις μόνον οἱ δέκα (10) παρόντες προκα-θήμενοι, οἱ ὁποῖοι, ὅπως ἐλέχθη ὀρθῶς ἀπὸ τὸν παρόντα στὴν «Σύνοδο» λογιώτατο Σέρβο ἐπίσκοπο Μπάτσκας κ. Εἰρηναῖο Μπούλοβιτς, ἔδρασαν «ὡς συλλογικός τις πάπας». Στὴν πράξη ὑπονομεύε¬ται τὸ συνοδικὸ πολίτευμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀφοῦ καὶ ἀπὸ ὑπευθύνους πατριαρχικοὺς κύκλους ὑποστηρίζεται παρρησίᾳ καί «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» ἡ παπικῆς ἐμπνεύσεως ἀρχὴ ὅτι ὁ προκαθήμενος δὲν εἶναι «primus inter pares» (=πρῶτος μεταξὺ ἴσων), ἀλλά «primus sine paribus» (=πρῶτος ἄνευ ἴσων). Αὐτὴ ἡ προσβολὴ τῆς ἰσότητος τῶν ἐπισκόπων καὶ ἡ σταδιακὴ διείσδυση τοῦ μοναρχικοῦ παπικοῦ πολιτεύματος στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀποτολμήθηκε στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης. Δικαιολογημένα ἀρκετοὶ ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀρνήθηκαν ὑπ᾽ αὐτὲς τὶς ἀντισυνοδικές, ἀντικανονικές, παπίζουσες, αὐταρχικὲς καὶ μοναρχικὲς συνθῆκες, νὰ λάβουν μέρος στή «Σύνοδο» ὡς διακοσμητικὰ στοιχεῖα, ὡς «γλάστρες» ἢ ὡς μέλη τῆς συνοδείας τῶν προκαθημένων, οἱ ὁποῖοι μόνοι εἶχαν τὸ δικαίωμα νὰ ἀποφασίζουν καὶ νὰ ψηφίζουν.

Τὸ τραγελαφικὸ καὶ παράλογο ὅλου αὐτοῦ τοῦ ἀντισυνοδικοῦ σκηνικοῦ, τὸ ὁποῖο ἀπὸ τὴν ἀρχὴ εἶχε τὰ σπέρματα τῆς διαιρέσεως καὶ τῆς διασπάσεως, φάνηκε σὲ πολλὲς ἄλλες περιπτώσεις. Μνημονεύουμε τὶς πιὸ χαρακτηριστικές. Ἀπὸ τὴν εἰκοσιπενταμελῆ (25) ἀντιπροσωπία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας οἱ δεκαεπτὰ (17) ἀρνήθηκαν νὰ ὑπογράψουν τὸ πιὸ προβληματικὸ κείμενο «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσμον»· ἐπειδὴ ὅμως τὸ ἐψήφισε ὁ προκαθήμενος, θεωρεῖται ψηφισμένο ἀπὸ ὅλους, μολονότι ἡ πλειοψηφία τὸ ἀπέρριψε. Στὴν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου τέσσαρες ἐπίσκοποι (4) δὲν ὑπέγραψαν τὸ ἴδιο κείμενο. Καὶ γιὰ νὰ μὴ φαίνεται τὸ κενὸ στὸν χῶρο τῶν ὑπογραφῶν, ὁ ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου, χωρὶς ἐξουσιοδότηση, τοὺς ὑποκατέστησε καὶ ὑπέγραψε «ἀντ᾽ αὐτῶν». Στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἐνῶ ὑπῆρχε ὁμόφωνη συνοδικὴ ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας νὰ προταθοῦν συγκεκριμένες διορθώσεις ποὺ κατεδάφιζαν ἐν πολλοῖς τὶς οἰκουμενιστικὲς δομὲς τοῦ ἐπίμαχου κειμένου, ὁ Μακαριώτατος ἀρχιεπίσκοπος, χωρὶς συνοδικὴ ἐξουσιοδότηση, ἔπεισε ἐξωσυνοδικὰ τὴν ἀντιπροσωπία καὶ ὑπεχώρησαν, πλὴν τοῦ μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου, στὸ πιὸ κρίσιμο σημεῖο τοῦ κειμένου, στὴν ἀναγνώριση ἐκκλησιαστικότητος στοὺς ἑτεροδόξους αἱρετικούς.

Ἡ μόνη μάχη μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ αἱρέσεως ποὺ δόθηκε στὴν Κρήτη, καὶ παραδόθηκαν οἱ Ὀρθόδοξοι εὔκολα στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐκτὸς ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, ἦταν ἡ ἀντικατάσταση τῆς φράσεως τοῦ κειμένου «ἄλλων χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ ὁμολογιῶν», ποὺ ἀναγνώριζε τὶς αἱρέσεις ὡς ἐκκλησίες, μὲ τὴν φράση «ἄλλων χριστιανικῶν κοινοτήτων καὶ ὁμολογιῶν», ποὺ ἐπρότειναν ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ πολλοὶ ἐπίσκοποι ἄλλων ἐκκλησιῶν, ἡ ὁποία ἀπέρριπτε ὀρθοδόξως τὴν χρήση τοῦ ὅρου «ἐκκλησίες» γιὰ τοὺς αἱρετικούς. Δυστυχῶς ὁ ἀρχιεπίσκοπος καὶ οἱ μετ᾽ αὐτοῦ, πλὴν ἑνός, ἐγκατέλειψαν τὴν ὀρθόδοξη πρόταση, χωρὶς συνοδικὴ ἐξουσιοδότηση, καὶ δέχθηκαν νὰ προτείνουν τὴν παρηλλαγμένη, ἀλλὰ οὐσιαστικῶς ἀντιφατική, παράλογη καὶ ἐν πολλοῖς δυσερμήνευτη καὶ ἀκατανόητη φράση «τῶν ἄλλων ἑτεροδόξων ἐκκλησιῶν καὶ ὁμολογιῶν», ἡ ὁποία οὔτε τοὺς αἱρετικοὺς ἱκανοποιεῖ πλήρως, διότι τὸ «ἑτεροδόξων» καταργεῖ τό «ἐκκλησιῶν», οὔτε τοὺς Ὀρθοδόξους διότι τὸ «ἐκκλησιῶν» ἀναιρεῖ τὸ «ἑτεροδόξων». Ὅπως σωστὰ ἐλέχθη, οἱ ἔξυπνοι εἰσηγητές, ἀλλὰ καὶ οἱ ψηφίσαντες τὴν δῆθεν συμβιβαστικὴ καὶ εἰρηνοποιὸ φράση, κοροϊδεύουν καὶ τοὺς μὲν καὶ τοὺς δέ, καὶ τοὺς Ὀρθοδόξους ποὺ ἀρνοῦνται ὅτι οἱ αἱρετικοὶ εἶναι ἐκκλησίες καὶ τοὺς αἱρετικοὺς ποὺ νομίζουν ὅτι εἶναι ἐκκλησίες· τὸ «ἑτερόδοξες ἐκκλησίες» εἶναι τὸ ἴδιο μὲ τό «πόρνη παρθένος», «σκοτεινὸ φῶς», «ψεύτικη ἀλήθεια», «ὑγιὴς ἀσθένεια» καὶ «ἄθεη θεοσέβεια».

2. Τίποτε κοινὸ μὲ τὶς ὀρθόδοξες συνόδους τῆς Ἐκκλησίας. Οἰκουμενιστικὴ σύνοδος

Ἡ ἀντισυνοδική, ἀντικανονική, ἀντορθόδοξη διαδικασία συγκλήσεως καὶ λειτουργίας τῆς «Συνόδου» προκάλεσε διαιρέσεις καὶ διάσπαση, μεταξὺ τῶν δεκατεσσάρων αὐτοκεφάλων ἐκκλησιῶν, μεταξὺ τῶν ἐπισκόπων κάθε αὐτοκέφαλης ἐκκλησίας, μεταξὺ τοῦ πρώτου τῆς συνόδου κάθε ἐκκλησίας καὶ τῶν ἄλλων συνοδικῶν μελῶν καὶ βεβαίως μεταξὺ τοῦ ποιμνίου, ποὺ ἔβλεπε καὶ βλέπει τοὺς ποιμένες σὲ ἀσυμφωνία καὶ ἀντιπαράθεση, παραπληροφορούμενο καὶ παρασυρόμενο. Χειρότερη εἶναι ἡ ἀσυμφωνία καὶ ἡ διάσπαση τῆς ἑνότητος μεταξὺ τῆς σύγχρονης καὶ τῆς διαχρονικῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ Ἁγίων Πατέρων, τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. Ἡ «Σύνοδος» τῆς Κρήτης δὲν ἔχει τίποτε κοινὸ μὲ τὶς συνόδους τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖες ἀκολουθοῦν ἡ μία τὴν ἄλλη, ἐπικαλούμενες ἡ μία τὴν ἄλλη, ὡς συνεδρίες μιᾶς καὶ τῆς αὐτῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἑνιαίου σώματος τοῦ Χριστοῦ, ἐκτεινομένου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ὅλες διακηρύσσουν ὅτι ἀκολουθοῦν τὸ σταθερὸ ὀρθόδοξο ἀξίωμα «ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατράσι», τὸ μή «μεταίρειν ὅρια ἃ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν», ὅτι δὲν καινοτομοῦν, δὲν προσθέτουν οὔτε ἀφαιροῦν ἀπὸ ὅσα καθόρισαν οἱ προηγούμενοι Ἅγιοι Πατέρες. Ἡ «Σύνοδος» τῆς Κρήτης τὰ ἄλλαξε ὅλα στὸν τρόπο συγκλήσεως καὶ λειτουργίας της, διέσπασε τὴν ἑνότητά της μὲ τὶς προηγούμενες συνόδους, εἶναι ὁλοφάνερα ἄλλου εἴδους σύνοδος, «διαφορετικὸ εἶδος συνόδου», ὅπως μὲ εἰλικρίνεια καὶ καύχηση παραδέχθηκε μέσα στὴν «Σύνοδο» ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας κ. Ἀναστάσιος. Ὄντως δὲν εἶναι ὀρθόδοξη σύνοδος, ἀλλὰ οἰκουμενιστικὴ σύνοδος, σύνοδος ὄχι τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Ἔτσι εἶχε σχεδιασθῆ καὶ ἔτσι σιγά-σιγὰ προχωροῦσε, χωρὶς νὰ φανερώνει κατὰ τὴν διάρκεια τῆς προετοιμασίας ἐμφανῶς τὸν στόχο της. Οἱ κατευθύνοντες τὰ τῆς «ἑνώσεως τῶν ἐκκλησιῶν» πρὸς μία συγκρητιστικὴ ἕνωση μὲ ἐξίσωση τῶν αἱρέσεων καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας, τοῦ φωτὸς καὶ τοῦ σκότους, τῆς ἀληθείας καὶ τῆς πλάνης, τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Ἀντιχρίστου, εἶχαν πείσει τοὺς ἡγέτες τῶν Ὀρθοδόξων, τῶν Παπικῶν καὶ τῶν Προτεσταντῶν νὰ μὴ διεκδικοῦν ἐκκλησιολογικὴ ἀποκλειστικότητα, ἀλλὰ νὰ ἀναγνωρίσουν ὅλους τοὺς Χριστιανούς, ὅπου καὶ ἂν βαπτίσθηκαν, σὲ ὁποιαδήποτε ὁμολογία ἢ αἵρεση καὶ ἂν ἀνῆκαν, ὅτι ἀποτελοῦν ἐκκλησία, ὅτι ἀνήκουν στὴν Μία ᾽Εκκλησία. Γιὰ τοὺς Προτεστάντες, ὅπου ὁ καθένας πιστεύει καὶ πράττει ὅ,τι θέλει, μὲ τὴν ἄνευ ὁρίων ἐκκλησιολογία τους, αὐτὸ ἦταν πανεύκολο, καὶ τὸ ἐφήρμοσαν πρῶτα οἱ ἴδιοι στὸ δικό τους «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν», στὸ ὁποῖο ἄκριτα προσκολληθήκαμε καὶ ἐμεῖς εὐτελίζοντας τὴν Νύμφη τοῦ Χριστοῦ, τὴν Μία, Ἁγία, Καθολική, καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία καὶ ἐξισώνοντάς την μὲ τὴν τελευταία προτεσταντικὴ αἵρεση. ῾Ο Παπισμὸς ὑποχώρησε στὴν Β´ Βατικάνεια Σύνοδο ἀπὸ τὴν ἀποκλειστικὴ ἐκκλησιολογία στὴν διευρυμένη ἐκκλησιολογία, μὲ τὴν ἀποδοχὴ στοιχείων ἐκκλησιαστικότητας ἰδιαίτερα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τὴν ὁποία ἄρχισε νὰ ἀποκαλεῖ «ἀδελφὴ ἐκκλησία», ποὺ θὰ ὁλοκληρώσει τὴν ἐκκλησιαστικότητά της μὲ τὴν ἀναγνώριση τοῦ πρωτείου τοῦ πάπα. Τώρα εἴμαστε ἐλλιπὴς ἐκκλησία. Γι᾽ αὐτὸ καὶ στὸν διεξαγόμενο ἀκόμη Θεολογικὸ Διάλογο μὲ τὴν Ρώμη κάποιοι ἐκπρόσωποί μας τείνουν νὰ ἀναγνωρίσουν τὸ πρωτεῖο τοῦ πάπα, γιατὶ φαίνεται ὅτι αἰσθάνονται ἐλλιπεῖς.

3. Εἰσάγει αἱρετικὴ ἐκκλησιολογία

Στὴν συμφωνημένη καὶ ἐπιβληθεῖσα ἔξωθεν ἐγκατάλειψη τῆς ἐκκλησιολογικῆς μας ἀποκλειστικότητας, τοῦ ὅτι δηλαδὴ ἐμεῖς μόνο εἴμαστε ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ἀνταποκρίθηκε ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 20οῦ αἰῶνος τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Ἰδιαίτερα μὲ τὴν Συνοδικὴ καὶ Πατριαρχικὴ Ἐγκύκλιο τοῦ 1920 «Πρὸς τὰς ἁπανταχοῦ Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ», καὶ στὸν τίτλο ἀλλὰ καὶ στὸ περιεχόμενο τοῦ κειμένου, ἀνεγνώριζε ἐκκλησιαστικότητα στοὺς μέχρι τότε θεωρουμένους αἱρετικοὺς λοιποὺς Χριστιανούς, Μονοφυσίτες, Παπικούς, Προτεστάντες. Ἡ ἐσφαλμένη αὐτὴ γραμμὴ ἐνισχύθηκε ἰδιαίτερα ἀπὸ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, ποὺ δεσμεύθηκε μὲ δηλώσεις καὶ ἐνέργειες νὰ ἀναγνωρίσει τὴν ἐκκλησιαστικότητα τῶν αἱρετικῶν, τολμηρότερα δὲ προώθησε αὐτὴν τὴν δέσμευση ὁ σημερινὸς Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν Εἰδικὴ Διορθόδοξη Ἐπιτροπὴ ποὺ συνεκρότησε ἐπεχείρησε τὴν δῆθεν ἐπικαιροποίηση καὶ βελτίωση τῶν παλαιῶν προσυνοδικῶν κειμένων καὶ δι᾽ αὐτῆς συνοδικὴ ἀναγνώριση τῆς ἐκκλησιαστικότητας ἀκόμη καὶ τοῦ Βαπτίσματος τῶν αἱρετικῶν, δηλαδὴ συνοδικὴ ἀναγνώριση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Γι᾽ αὐτὸ καὶ ἡ πεισματικὴ ἀντίδραση στὴν πρόταση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ ἀντικατασταθεῖ τὸ «ἄλλων χριστιανικῶν ἐκκλησιῶν» μὲ τό «χριστιανικῶν κοινοτήτων».

Ὅλα αὐτὰ βέβαια δὲν μποροῦν νὰ ἀναπτυχθοῦν σ᾽ αὐτὸ τὸ περιεκτικὸ κείμενο μιᾶς Ἀνοικτῆς Ἐπιστολῆς-Ὁμολογίας. Ἔχουν ἀναλυθῆ ἀπὸ λογίους ἐπισκόπους καὶ ἀπὸ ἀκαδημαϊκοὺς διδασκάλους, τρεῖς ἐκ τῶν ὁποίων ὑπογράφουν τὸ παρὸν κείμενο, σὲ ἐπιστημονικὲς ἡμερίδες, διορθόδοξες συναντήσεις καὶ στὸν τύπο. Ὅσοι ἐκ τῶν ἐπισκόπων ἀγρυπνοῦν καὶ ἀγωνιοῦν γιὰ τὴν κρισιμότητα τῶν καιρῶν καὶ τὸν μεγάλο κίνδυνο διαιρέσεων καὶ σχισμάτων ἐντὸς τοῦ ποιμνίου, θὰ πρέπει μὲ ἰδιαίτερη προσοχὴ νὰ ἀντιμετωπίσουν τὸ θέμα τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης, στὴν προσεχῆ συνεδρία τῆς συνόδου τῆς Ἱεραρχίας.

Ἡ ἐκκλησιαστικότητα τῶν Παπικῶν ἔχει ἤδη ἀναγνωρισθῆ στὸ ἐπαίσχυντο καὶ προδοτικὸ κείμενο τοῦ Balamand τοῦ Λιβάνου (1993), στὸν Διάλογο μὲ τοὺς Ρωμαιοκαθολικούς, τῶν δὲ Προτεσταντῶν καὶ Μονοφυσιτῶν στὶς Γενικὲς Συνελεύσεις τοῦ λεγομένου «Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν» στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε τῆς Βραζιλίας, (2006) καὶ στὸ Πουσὰν τῆς Ν. Κορέας (2013). Ἡ ἀποφυγὴ ἀπὸ τὴν «Σύνοδο» τῆς Κρήτης νὰ κρίνει τὰ κείμενα τῶν Θεολογικῶν Διαλόγων καὶ τὴν συμμετοχή μας στὸ «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν», ἐνῶ ἀντίθετα ἐπαινεῖ καὶ τὰ δύο, σημαίνει ὅτι οὐσιαστικὰ ἐγκρίνει ὅτι οἱ Παπικοὶ ἔχουν Χάρη, Μυστήρια Ἱερωσύνη, Ἀποστολικὴ Διαδοχή (Balamand), καὶ ὅτι ἐμεῖς χωρισμένοι ἀπὸ τοὺς Μονοφυσίτες, τοὺς Παπικοὺς καὶ τοὺς Προτεστάντες δὲν μποροῦμε νά εἴμαστε ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία (Πόρτο Ἀλέγκρε, Πουσάν). Ἡ μὴ συμμετοχὴ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν συνέλευση τοῦ Balamand μεταβάλλεται τώρα σὲ συνενοχὴ μὲ τὴν ἔγκριση τῶν κειμένων τῶν Διαλόγων. Καθίσταται ἔτσι ἡ «Σύνοδος» τῆς Κρήτης σύμμαχος καὶ προαγωγὸς τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀντίθετη πρὸς ὅλες τὶς προηγούμενες συνόδους τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖες, ἀντὶ νὰ ἐκκλησιοποιοῦν τὶς αἱρέσεις, τὶς κατεδίκαζαν καὶ τὶς ἀναθεμάτιζαν. Ἡ λέξη αἵρεση δὲν ὑπάρχει οὔτε μία φορὰ μέσα στὰ κείμενα τῆς «Συνόδου», ἡ δὲ ὀρθὴ πρόταση τοῦ Ἁγίου Ὄρους νὰ ἀπαγορευθοῦν οἱ συμπροσευχὲς μὲ τοὺς αἱρετικοὺς δὲν ἔτυχε καμμίας προσοχῆς. Ἑπομένως ὄχι μόνο ὡς πρὸς τὴν διαδικασία συγκλήσεως καὶ λειτουργίας, ἀλλὰ καὶ ὡς πρὸς τὶς ἀποφάσεις της, ἰδιαίτερα ὡς πρὸς τὴν συνοδικὴ ἀναγνώριση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῶν αἱρέσεων ὡς ἐκκλησιῶν, ἡ συνέλευση μερικῶν ἐπισκόπων στὴν Κρήτη δὲν μπορεῖ νὰ χαρακτηρισθεῖ οὔτε Σύνοδος, οὔτε Ἁγία, οὔτε Μεγάλη.

Ἡ ἄτυπη «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν» ἀγωνίσθηκε καὶ ἀγωνίζεται νὰ ἀναχαιτίσει τὴν προέλαση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μὲ ἱστορικὲς πρωτοβουλίες, ὅπως ἡ σύνταξη καὶ ἡ κυκλοφόρηση τὸ 2009 τῆς «Ὁμολογίας Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», τοῦ κειμένου γιὰ τήν «Νέα Ἐκκλησιολογία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου (2014)» καὶ ἄλλων, τὰ ὁποῖα ὑπέγραψαν ἀρκετοὶ ἀρχιερεῖς, ἑκατοντάδες κληρικῶν καὶ μοναχῶν καὶ δεκάδες χιλιάδες πιστῶν. Πρὸ τῆς συγκλήσεως τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης συνδιοργανώσαμε μαζὶ μὲ τὶς Ἱερὲς Μητρο¬πόλεις Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως, Γλυφάδας, Κυθήρων καὶ Πειραιῶς τὴν μεγάλη Θεολογικὴ Ἐπιστημονικὴ Ἡμερίδα στὶς 23 Μαρτίου 2016 στὸν Πειραιᾶ μὲ θέμα «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος. Μεγάλη προετοιμασία χωρὶς προσδοκίες». Μετὰ τὴν «Σύνοδο» μὲ σειρὰ συλλογικῶν, ἀλλὰ καὶ προσωπι¬κῶν κειμένων ἀποτιμήσαμε ἀρνητικὰ καὶ ἀπορρίψαμε τήν «Σύνοδο», εἴχαμε δὲ σειρὰ διορθοδόξων ἐπαφῶν καὶ συναντήσεων πρὸ τῆς «Συνόδου» καὶ μετ᾽ αὐτήν, προσκληθέντες ἀπὸ τὰ πατριαρχεῖα Βουλγαρίας καὶ Γεωργίας, ὡς καὶ ἀπὸ τὴν ἀνήκουσα στὴν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας Ἱερὰ Μη¬τρόπολη Μολδαβίας.

4. Θὰ ἐπικυρωθεῖ ἡ «Σύνοδος» ἀπὸ τὴν Ἑλλαδικὴ Ἱεραρχία; Διακοπὴ μνημοσύνου.

Ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο ἀποφασίσαμε νὰ συντάξουμε αὐτὴν τὴν Ἐπιστολή – Ὁμολογία, μὲ τὴν δυνατότητα νὰ ὑπογραφεῖ ἀπὸ ὅσους πιστοὺς συμφωνοῦν, λίγο πρὸ τῆς συγκλήσεως τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτήν, εἶναι γιὰ νὰ παρακαλέσουμε εὐσεβάστως νὰ μὴν ἐπικυρώσουν οἱ ἱεράρχες μας καὶ νὰ μὴν ἐγκρίνουν τὰ ἀποφασισθέντα στὴν «Σύνοδο» τῆς Κρήτης, ἡ ὁποία, ὅπως σύντομα ἀναπτύξαμε, δὲν ἔχει τίποτε κοινὸ μὲ τὶς ὀρθόδοξες συνόδους, ἀλλὰ εἶναι μία ἀντορθόδοξη οἰκουμενιστική «Σύνοδος». Γιὰ πρώτη φορὰ σὲ συνοδικὸ κείμενο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀποτιμᾶται θετικὰ ἡ Οἰκουμενικὴ Κίνηση (Οἰκουμενισμός), καὶ ἡ «Σύνοδος ἐγκρίνει τὴ συμμετοχὴ τῶν ὀρθοδόξων καὶ ἐπιχαίρει γι᾽ αὐτήν». Τουλάχιστον νὰ ἀπορρίψουν ὡς ἄκυρο καὶ μὴ ἐγκριθὲν τὸ πολυσυζητημένο κείμενο «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσμον», διότι οἱ διορθώσεις ποὺ πρότεινε ὁμόφωνα ἡ Ἱεραρχία πρὸ τῆς Συνόδου δὲν ἔγιναν δεκτὲς στὴν πλειονότητά τους, καὶ δὲν τὸ ἐψήφισαν στὴν Κρήτη πολλοὶ ἀρχιερεῖς. Ποῦ εἶναι ἡ ὁμοφωνία στὰ θέματα πίστεως; Ὅταν καθιστοῦμε τὶς αἱρέσεις ἐκκλησίες καὶ συμπροσευχόματε μὲ τοὺς αἱρετικοὺς αὐτὸ δὲν εἶναι θέμα πίστεως; Νὰ ἀναληφθεῖ ὡς ἐκ τούτου διορθόδοξη προσπάθεια νὰ συγκληθεῖ ἄλλη Πανορθόδοξη Σύνοδος μὲ ὀρθόδοξη διαδικασία καὶ ὀρθόδοξες ἀποφάσεις, ποὺ θὰ θεωρήσει τὴν «Σύνοδο» τῆς Κρήτης ὡς προσυνοδικὴ συνέλευση ἐπισκόπων καὶ θὰ ἀλλάξει τὶς ἀποφάσεις της.

Γνωρίζουμε τὶς δυσκολίες τοῦ πράγματος καὶ τὴν δύναμη τῶν ἰσχυρῶν, ποὺ χαίρουν καὶ συγχαίρουν γιὰ τὶς οἰκουμενιστικὲς ἀποφάσεις καὶ τὰ πρῶτα συνοδικὰ βήματα τῆς ἀναγνώρισης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς ἀθώωσης τῶν αἱρέσεων. Ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ πράξουμε τὸ καθῆκον μας, καὶ στὸ πηδάλιο τῆς Ἐκκλησίας στέκεται ὁ Χριστός. Ἐπισημαίνουμε πάντως μὲ ἔμφαση ὅτι πολλοὶ ἐκ τῶν κληρικῶν, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν ἔχουν κατασκανδαλισθῆ καὶ εἶναι ἕτοιμοι νὰ διακόψουν τὸ μνημόσυνο τῶν ἐπισκόπων ποὺ θὰ ἐπικυρώσουν τὶς ἀποφάσεις τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης, σύμφωνα μὲ τοὺς ἱεροὺς κανόνες, τὸν 31ο τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τὸν 15ο τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου (861), χωρὶς νὰ προκαλοῦν γι᾽ αὐτὸ σχίσμα οὔτε νὰ ὑπόκεινται σὲ ἐπιβολὴ ποινῶν, ἀλλὰ ἀντίθετα πρέπει νὰ ἐπαινοῦνται, διότι πρόκειται γιὰ θεραπευτικὴ διαμαρτυρία, ποὺ προφυλάσσει τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὸν κίνδυνο τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν σχισμάτων. Ἤδη μερικοὶ ἔχουν προχωρήσει στὴν διακοπὴ μνημοσύνου καὶ πρὸ τῆς συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, εἰς δὲ τὸ Ἅγιον Ὄρος ἀπολύτως δικαιολογημένα τὸ ἔχουν πράξει πολλοὶ κελλιῶτες ἱερομόναχοι καὶ μοναχοί, ἐφ᾽ ὅσον ἐκεῖ ἄμεσος ἐπίσκοπός των εἶναι ὁ πρωτεργάτης καὶ κήρυξ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα δὲν θέλουν νὰ μνημονεύεται στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες. Διαπράττουν μεγάλο κανονικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ λάθος ὅσοι, ἀντὶ νὰ ἐπαινοῦν, καταδιώκουν τοὺς μοναχοὺς ποὺ τηροῦν τὴν πατερική, ἱεροκανονικὴ καὶ ἁγιορειτικὴ Παράδοση.

5. Ὁ Οἰκουμενισμὸς τῆς Πανθρησκείας εἰσάγεται καὶ στὰ σχολεῖα.

Ἤδη ἡ ἀμέλεια καὶ ἀδιαφορία τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ καταδικάσει τὸν Οἰκουμενισμό, καὶ νὰ ἀποφασίσει τὴν ἀποχώρησή μας ἀπὸ τό «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν» εἶχε τὸν πρῶτο πικρὸ καρπό της. Νὰ καταργηθεῖ τὸ ὁμολογιακὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ἡ ὀρθόδοξη διαπαιδαγώγηση τῶν Ἑλληνοπαίδων, καὶ νὰ εἰσαχθεῖ ἡ οἰκουμενιστικὴ θρησκειολογία. Ὅταν στὶς περισσότερες μητροπόλεις καὶ ἐνορίες δὲν ἀκούγεται τίποτε ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῶν διαθρησκειακῶν συναντήσεων, ὅταν πατριάρχες καὶ ἐπίσκοποι προσφέρουν ὡς δῶρο τὸ «ἱερό» κοράνιο καὶ συμπροσεύχονται μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς ἀλλοθρήσκους, ὅταν στὶς Θεολογικὲς Σχολές, τῇ συνηγορίᾳ καὶ ἐπισκόπων, εἰσάγεται ἡ διδασκαλία τοῦ Ἰσλάμ, ὅταν οἱ πρωτεργάτες τῆς μετατροπῆς τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σὲ θρησκειολογία συνεργάζονται μὲ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο καὶ πολλὲς μητροπόλεις, ἡ εὐθύνη δὲν βαρύνει τὸν ἄθεο Ὑπουργὸ Παιδείας ἀλλὰ καὶ σὲ ὅσους μέχρι σήμερα δὲν ἀντιδροῦσαν ἀλλὰ ἐνεθάρρυναν πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνση τὰ πράγματα.

Πάντως ἔστω καὶ καθυστερημένα εἶναι ἀξιέπαινη ἡ ἀντίδραση τοῦ ἀρχιεπισκόπου καὶ πλείστων ἄλλων ἀρχιερέων, ἰδιαίτερα ἡ συντριπτικὴ καὶ ὁμολογουμένως ἀκαταμάχητη ἐπιχειρηματολογία τοῦ μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, στὴν ἱστορικὴ ἐπιστολή του πρὸς τὸν πρωθυπουργὸ κ. Τσίπρα, στὴν ὁποία ἀποδεικνύει τὴν ρατσιστικὴ κακομεταχείριση τῆς Μητέρας τοῦ Γένους Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, καὶ τὴν προνομιακὴ μεταχείριση στὴν ἐκπαίδευση τῶν Παπικῶν, τῶν Ἑβραίων καὶ τῶν Μουσουλμάνων, ὅπως ἐπιθυμοῦν οἱ διευθύνοντες τὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

῾Η «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν» γνωρίζει ὅτι καὶ παλαιὰ καὶ πρόσφατα πολλοὶ ἀρχιερεῖς εἶχαν ζητήσει τὴν συνοδικὴ καταδίκη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὴν ἀποχώρησή μας ἀπὸ τό «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν». Ἂν καθυστερήσουμε καὶ σὲ αὐτὸ τὸ καθαρὰ ἐκκλησιαστικὸ ἐπίπεδο, στὶς ἐκκλησίες μας θὰ γίνει ὅ,τι καὶ στὰ σχολεῖα. Θὰ γεμίσουν ἀπὸ Παπικούς, Προτεστάντες, Μονοφυσίτες, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, γιατὶ ὄχι καὶ ἀπὸ Ἑβραίους, Μουσουλμάνους, Βουδιστὲς καὶ ἄλλους. Ἡ «Σύνοδος» τῆς Κρήτης ἔκανε τὸ πρῶτο καλὸ βῆμα πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνση, ὅπως ἐκτιμᾶ ὁ πάπας Φραγκῖσκος. Θὰ τὴν ἀποδεχθοῦμε; Φυσικὰ ὄχι, διότι εἶναι ξένη πρὸς τὴν Ἀποστολικὴ καὶ Συνοδικὴ Παράδοση καὶ πρός τὴν Ἁγιοπνευματικὴ ἐμπειρία καὶ διδασκαλία ὅλων τῶν Ἁγίων, παλαιῶν καὶ νέων.

Μετὰ σεβασμοῦ καὶ τιμῆς

Γιὰ τήν «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν»

Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος Ἀναστασίου
Προηγούμενος Ἱ. Μ. Μεγ. Μετεώρου

Ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος
Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου, Ἀμαρούσιον Ἀττικῆς

Ἀρχιμ. Γρηγόριος Χατζηνικολάου
Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Ἁγίας Τριάδος, Ἄνω Γατζέας Βόλου

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός
Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Δημήτριος Τσελεγγίδης
Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Σύμβουλος)

Σεπτέμβριος 2016

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ὅσοι ἐκ τῶν κληρικῶν, μοναχῶν, μοναζουσῶν καὶ λαϊκῶν ἐπιθυμοῦν νὰ συμμετάσχουν στὴν μικρὴ αὐτὴ κατάθεση ὀρθοδόξου ὁμολογίας ἠμποροῦν νὰ τὸ δηλώσουν γράφοντας: «Συμφωνῶ μὲ τὴν Ἀνοικτὴ Ἐπιστολὴ - Ὁμολογία γιὰ τὴ “Σύνοδο” τῆς Κρήτης καὶ προσυπογράφω». Νὰ ἀποστείλουν δὲ τὴν δήλωση μὲ τὸ ὄνομά τους, τὴν κληρική, μοναστικὴ ἢ ἐπαγγελματική τους ἰδιότητα καὶ τὸν τόπο κατοικίας σὲ μία ἀπὸ τὶς παρακάτω διευθύνσεις:

• e-mail: synaxisorthkm@gmail.com

• Ἐκδόσεις «Τὸ Παλίμψηστον» Τσιμισκῆ 128, 546 21 Θεσσαλονίκη

• Σύναξη Ὀρθοδόξων Ρωμηῶν «Φώτης Κόντογλου» Τ.Θ. 107, 421 32 Τρίκαλα

Φθιώτιδος Νικόλαος: «Τα σημεία των καιρών είναι πολύ δύσκολα»

Υπερπληρωμένος από ευσεβείς πιστούς κάθε ηλικίας υπήρξε ο Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας την Τετάρτη 11 Οκτωβρίου το απόγευμα κατά το τελεσθέν Ιερό Μυστήριο του Ευχελαίου.

Το Μυστήριο ετέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Νικόλαος συμπαραστατούμενος από όλους τους Ιερείς της Αρχιερατικής Περιφερείας Λαμίας και τους διακόνους.

Προ της αναγνώσεως της συγχωρητικής ευχής ο Ποιμενάρχης μας εξέφρασε την χαρά του για την αθρόα συμμετοχή των πιστών στο Ιερό Ευχέλαιο, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της τοπικής μας Εκκλησίας για να ευλογηθούν και να αγιαστούν με την χρίση του Αγίου Ελαίου και να ενισχυθούν πνευματικά.

Ο Σεβασμιώτατος δι’ ολίγον αναφέρθηκε στις ευεργετικές ιδιότητες που προσφέρει το Ιερό αυτό Μυστήριο στις ψυχικές και σωματικές ασθένειες και χαρακτηριστικά ανέφερε:

« Βλέπουμε όλοι αδελφοί μου ότι τα σημεία των καιρών είναι πολύ δύσκολα. Ο λαός μας υποφέρει και ψυχικά και σωματικά. Έχει απηυδήσει από την οικονομική και την ευρύτερη πνευματική κρίση και υπάρχει μια αναταραχή. Ορίσαμε το Ιερό αυτό Μυστήριο για να τονωθεί η ψυχή όλων μας. Δεν έχουμε άλλη ελπίδα σωτηρίας εκτός του Θεού».

Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος ανέγνωσε την συγχωρητική ευχή και έχρισε τους ιερείς και διακόνους, οι οποίοι ευθύς αμέσως έχρισαν τους εκατοντάδες πιστούς, οι οποίοι περίμεναν με μεγάλη ευλάβεια.

Αξίζει να αναφερθεί ότι τα χρήματα, τα οποία είθισται να προσφέρουν οι πιστοί με τα υπέρ υγείας ονόματά τους συγκεντρώθηκαν και θα αποσταλούν στην Ιερά Μητρόπολη Μουάνζας της Τανζανίας για να ξεκινήσουν οι εργασίες ανεγέρσεως του Πνευματικού Κέντρου, στο οποίο θα στεγάζονται τα γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως, η οικεία του Επισκόπου, μεγάλη αίθουσα τελετών, ξενώνες για τους Ιεραποστόλους καθώς και εγκαταστάσεις Ραδιοφωνικού Σταθμού.

Το Πνευματικό Κέντρο είναι ένα ακόμη έργο, το οποίο θα ανεγείρει εκ βάθρων η Ιερά Μητρόπολίς μας με τις προσφορές του φιλανθρώπου λαού της.

Θα κατασκευαστεί στον προαύλιο χώρο του Μεγαλοπρεπούς Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Νικολάου Μουάνζας , ο οποίος αποτελεί ένα κόσμημα για την Τοπική Εκκλησία και είναι έργο εξ’ ολοκλήρου της Ιεράς Μητροπόλεως μας.

Φθιώτιδος: «Να γίνουμε συνειδητοί χριστιανοί, διότι έρχεται κύμα εναντίον μας»

Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας χοροστάτησε και ωμίλησε την Κυριακή 22 Οκτωβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Νικόλαος.

Στο κήρυγμά του ο Ποιμενάρχης μας αναλύσας την ευαγγελική περικοπή της ιάσεως του δαιμονισμένου των Γεργεσηνών από τον Κύριο, ο Σεβασμιώτατος ανέδειξε με απλό και καταληπτό τρόπο τα ιερά διδάγματα που εκπηγάζουν από το ιερό Ευαγγέλιο και χαρακτηριστικά ανέφερε:

«Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αγαπητοί μου αδελφοί εκτός από την αγία εικόνα του, την οποία εγκαθιδρύσαμε εδώ στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό μας προσέφερε σήμερα και το θαύμα της ιάσεως του δαιμονισμένου από την περιοχή των Γεργεσηνών. Ένας δαιμονισμένος που ήταν το φόβητρο για την περιοχή, ο οποίος μετά το θαύμα έγινε Ευαγγελιστής. Εκήρυττε  σε όλη την περιοχή την δόξα του Θεού. Μπορεί να αλλάξει ο άνθρωπος και από αμαρτωλός να γίνει άγιος, από δαιμονισμένος να γίνει άγγελος, από άνθρωπος της αμαρτίας να γίνει άνθρωπος της αρετής.

Πολλοί άνθρωποι σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, δεν καταλαβαίνουν τον Λόγο του Χριστού. Θέλουν το Ευαγγέλιο να τα λέγει όπως θέλει η σημερινή εκκοσμικευμένη κοινωνία μας. Γι’ αυτό βλέπετε έρχονται και θεσπίζουν νόμους που είναι εντελώς αντίθετοι με το ευαγγέλιο.

Θέλει ελάφρυνση του νόμου η σημερινή κοινωνία. Το ευαγγέλιο όμως είναι ο νόμος του Θεού και όσοι πιστεύουμε στο ευαγγέλιο και στην Εκκλησία πρέπει να προσπαθούμε να εφαρμόζουμε το νόμο του Θεού.

Το ευαγγέλιο κηρύττει να ανεχόμαστε τον άνθρωπο και να καταδικάζουμε την αμαρτία. Οι πατέρες μας συμβουλεύουν να μη φοβόμαστε τον διάβολο αλλά να οπλιζόμαστε με το όπλα της Θείας χάριτος, την προσευχή, τη νηστεία και την συμμετοχή μας στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας.

Πρέπει να γίνουμε συνειδητοί χριστιανοί, διότι έρχεται κύμα εναντίον μας. Αυτοί που κάνουν τον πόλεμο εναντίον της πίστεως έχουν όλα τα όπλα στα χέρια τους, τις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα, τις εφημερίδες και την προπαγάνδα ενώ εμείς έχουμε μόνο την Χάρη του Θεού, η οποία είναι το πιο δυνατό όπλο, αλλά έρχεται μόνο όταν την δεχόμαστε».

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος στο πλαίσιο των εορτασμών της 18ης Οκτωβρίου, ημέρα απελευθέρωσης της Λαμίας από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής και της 28ης Οκτωβρίου ετέλεσε επιμνημόσυνη δέηση για την ανάπαυση των ψυχών των 8.000 και πλέον  ατάφων νεκρών Ηρώων του 1940.

Στην Θεία Λειτουργία και την επιμνημόσυνη δέηση παρέστησαν μεταξύ των πιστών, ο Αντιπεριφερειάρχης Φθιώτιδος κ. Ευθύμιος Καραΐσκος, ο Δήμαρχος Λαμιέων κ. Νικόλαος Σταυρογίαννης, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Ζάχος Χαλβαντζής  με μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου κ. Αλέξανδρος Διαμαντάρας, ο τ. Υπουργός Υγείας, τ. Πρόεδρος της Βουλής, τ. Γ.Γ της Επιτροπής Διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης κ. Γεώργιος Σούρλας, ο τ. Αρχηγός ΓΕΕΘΑ κ. Δημήτριος Γράψας, ο Υποδιοιητής του ΚΕΥΠ Συνταγματάρχης Δημοσθένης Χασολάνης,  ο Διοικητής της 63Μ.Ε. Συνταγματάρχης Δημήτριος Γουργιώτης και ο Αστυνομικός Υποδιευθυντής Φθιώτιδος Δημήτριος Φούρλας.

21 Χρόνια στο πηδάλιο της Φθιωτικής Εκκλησίας

17 Νοεμβρίου του 1996 η πόλις της Λαμίας καταστόλιστη και λαμπροφορούσα υποδέχεται με σύσσωμη την παρουσία των Αρχών , του Κλήρου και χιλιάδων πιστών το νέο Ποιμενάρχη της Θεοσώστου, Αγιοτόκου και Ηρωωτόκου Ρούμελης.

Πριν την επίσημη υποδοχή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Νικολάου στην Καθέδρα της Μητροπόλεως τη Λαμία, τον Σεβασμιωτάτο υπεδέχθησαν στα όρια του Νομού Φθιώτιδος οι Αρχές, οι Κληρικοί και οι πιστοί της Επαρχίας Λοκρίδος ετοιμάζοντάς του θερμή και λαμπρή υποδοχή σε Μαρτίνο, Λιβανάτες, Άγιο Κωνσταντίνο, Καμένα Βούρλα και Θερμοπύλες.

Σήμερα (χθες) 17 Νοεμβρίου του 2017, 21 χρόνια του Σεβασμιωτάτου στο πηδάλιο της Φθιωτικής Εκκλησίας με την ίδια και περισσότερη αγάπη προσευχόμαστε και ευχόμαστε στον Ποιμενάρχη μας έτη πολλά, γεμάτα υγεία και την από Θεού δύναμη για να συνεχίσει το θεάρεστο Ποιμαντικό, Εκκλησιαστικό, Φιλανθρωπικό, Κοινωνικό και Ιεραποστολικό του έργο.

Βαθυσεβάστως και υικώς

Οι Αρχές, ο Κλήρος, οι Μοναστικές Αδελφότητες και οι πιστοί της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος.

«Με συγχωρείτε Σεβασμιώτατε, άνθρωπος αγράμ­ματος είμαι»του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ήμουν πολύ τυχερός ή μάλλον ευλογημένος, που από τα πρώτα χρόνια της Ιερωσύνης μου, όταν υπηρετούσα ως Διά­κο­νος εις την Ιερά Μητρόπολη Χαλκίδος πλησίον του μακα­ρι­στού Μητροπολίτου Χαλκίδος κυρού Νικολάου Σελέντη, εγνώ­ρισα τον άγιο Γέροντα π. Ιάκωβο Τσαλίκη, τον οποίο προσφάτως η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία της Κωνστα­ντινουπόλεως, με πρόταση τού Παναγιωτάτου Οικου­μενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου ανεγνώρισε και κατέ­ταξε στη χορεία των Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Ενθυμούμαι, ότι ο αείμνηστος Νικόλαος αναζητούσε τους αγίους και επεδίωκε να τους συναντήσει. Έτσι πρώτα συν­δέ­θη­κε με πνευματικούς δεσμούς με τον Όσιο Παῒσιο τον Αγιο­ρεί­τη, για τον οποίο μια άλλη φορά θα γράψουμε τα σχετικά τής φιλίας και επικοινωνίας τους. Εγνώρισε από την παιδική του ηλικία τον Άγιο Γέροντα της Πάτμου, π. Φιλόθεο Ζερβάκο, τον οποίο στα παιδικά και εφηβικά του χρόνια είχε πνευματικό.

Ως Ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλιώ­τιδος και Φαναριο­φερσά­λων ανεκάλυψε τον άγιο Ιερέα Δημήτριο Γκαγκα­στά­θη, για τον οποίο ήταν έτοιμος με πλούσιο υλικό να γράψει την βιογραφία και τα θαύματά του. Τον πρόλαβε όμως ο θάνατος και το πολύτιμο υλικό εχάθηκε.

Στο νησί τής Πάρου πήγε ως Αρχιερεύς μαζί με τον π. Θεόκλητο Φεφέ, Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Πεντέλης για να γνωρίσει τον π. Αμφιλόχιο Μακρή. Και ακόμη επισκέφθηκε την Ιερά Μονή Αγάθωνος στη Φθιώτιδα για να πάρει την ευχή τού Αγίου Γέροντος Βησσαρίωνος, του οποίου το πλήθος των ελεημοσυνών τον είχε καταπλήξει.

Ο άγιος Ιάκωβος ήταν για τον Νικόλαο ένας θησαυρός εντός των ορίων της Μητροπόλεώς του και έτσι είχε την ευκαιρία συχνά να τον αναστρέφεται και να ωφελείται πνευματικά.

Στις ποιμαντικές του επισκέψεις στην Βόρεια Εύβοια παρέ­κα­μπτε την πορεία του για να επισκεφθεί την Ιερά Μονή του Οσίου Δαβίδ και να συναντήσει τον π. Ιάκωβο. Τότε το μοναστήρι είχε λίγους αδελφούς, τον γέροντα π. Ευθύμιο, τον π. Σεραφείμ, τον π. Κύριλλο και τον π. Ιάκωβο, ο οποίος σημειωτέον δεν ήταν Ηγούμενος. Ήταν ένας ταπεινός Ιερομόναχος, που είχε και ενορία, όπου εξυπηρετούσε δυο-τρία χωριά και καλύβες βοσκοποιμένων.

Ο Νικόλαος ήταν φιλομόναχος και φιλάγιος και είχε την διάκριση να αναγνωρίζει τους Αγίους. Στο μοναστήρι τού ετοίμαζαν τράπεζα καλο­γε­ρι­κή και εκεί καλούσε τους πατέρες να τους δει και να συζητήσουν τα όσα απασχολούσαν το Μοναστήρι και τον καθένα.

Ο π. Ιάκωβος, κατά παράκληση του Δεσπότη, είχε τον πρώτο λόγο. Άρχιζε να διηγείται θαύματα του Οσίου Δαβίδ και περιστατικά από την ζωή του. Σε κάθε πρότασή του έκλινε ευλαβώς την κεφαλή του προς τον Επίσκοπο και έλεγε: «Με συγχωρείτε Σεβασμιώτατε, άνθρωπος αγράμ­ματος είμαι». Ο Δεσπότης με ωραίο χιούμορ τον παρακαλούσε να συνεχίσει. Δεν ετελείωνε αυτή η διδαχή πριν δύο ώρες. Ήταν όντως ευλογία Θεού η ωραία αφήγηση των θαυμαστών γεγονότων από τον Γέροντα και επί πλέον η Μικρασιάτικη ηχηρή και μεγαλοπρεπής φωνή του. Κατά την ώρα που ο π. Ιάκωβος ήταν συνεπαρμένος και έλεγε, έσκυβε ο Σεβασμιώτατος προς το μέρος, που καθόμουν και με σιγανή φωνή μού έλεγε: «Ο π. Ιάκωβος είναι Άγιος». Το ίδιο έλεγε αργότερα ο π. Ιάκωβος, όταν είχε κοιμηθεί ο Χαλκίδος Νικόλαος: «Ο Δεσπότης μας είναι στην χορεία των Αγίων, όπως μού απεκάλυψε ο Θεός».

Κατά τις επισκέψεις μου στο Μοναστήρι με ενίσχυε πνευματικά και μια φορά μου διηγήθηκε την περί Νικολάου αποκάλυψη του Θεού. Μάλιστα μια φορά με πήρε από το χέρι και με οδήγησε στις αποθήκες της Μονής. Εκεί στον τοίχο είχε κρεμάσει την μεγάλη φωτογραφία του Νικολάου, που την είχαν πριν στο Αρχονταρίκι και μου είπε: «Έρχομαι εδώ και ομιλώ εις τον Άγιο Αρχιερέα μας».

Όταν, ως Διάκονος, συνόδευα τον Νικόλαο στις περιοδείες και επισκεπτόμεθα την Μονή τού Οσίου Δαβίδ, Ηγούμενος ήταν ο Αρχιμαν­δρίτης Χριστόδουλος, ο οποίος μετά την εκθρόνιση του Νικολάου έφυγε εις το Άγιον Όρος και σήμερα είναι Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Κουτλου­μουσίου. Ο π. Ιάκωβος ήταν αφοσιωμένος στα πνευματικά του έργα, εξομο­λογών και διακονών τους ολίγους τότε προσκυνητάς και τους κατοίκους των μικρών χωρίων, τα οποία ήσαν πλησίον της Μονής. Εσέβετο και αγαπούσε τον π. Χριστόδουλο και ήταν πανευτυχής, για την μη ανάμειξή του στα διοικητικά τής Μονής.

Στις ημέρες της δοκιμασίας του μακαριστού Νικολάου, με την άδικη εκθρόνιση και ύστερα με την ασθένειά του, ο π. Ιάκωβος ήταν το αποκούμπι τής ψυχής μου. Όταν με εξομολογούσε, γονάτιζε προ της Αγίας Τραπέζης, έκυπτε την κεφαλήν και άκουγε. Οι συμβουλές του ήταν βάλσαμο στην ψυχή τού νεαρού τότε Διακόνου. Μια μέρα παρετήρησα με έκπληξη στο πρόσωπό του την μορφή τού Οσίου Δαβίδ. Αργότερα μου εξήγησε, ότι θερμά παρακαλούσε τον Όσιο να του ομοιάσει. Πράγματι, στα τελευταία χρόνια τής ζωής του μεγάλωσε το ασθενικό γένειό του και έγινε πλούσια γενειάδα, όπως ακριβώς του Οσίου Δαβίδ. Δεν ήταν όμως μόνο η εξωτερική όψις, ήταν κυρίως η εσωτερική του καρδιά, που ομοίαζε με τον Άγιό του.

Στη Χαλκίδα κατέβαινε σε ορισμένα χρονικά διαστήματα με την Κάρα του Οσίου. Πρώτα περνούσε από τον Δεσπότη, για να προσκυνήσει τον Άγιο. Ο Νικόλαος γονάτιζε μπροστά στον π. Ιάκωβο και εκείνος ακου­μπούσε το ιερό κιβώτιο με την Κάρα τού θαυματουργού Οσίου στην Αρχιερατική του κεφαλή. Ο π. Ιάκωβος έκανε δέηση υπέρ του Αρχιερέως, ο οποίος σαν ταπεινό καλογέρι ανέμενε γονατιστός να τελειώσει ο Άγιος τις ευχές.

Ο λαός εσέβετο και τον Όσιο Δαβίδ και τον Γέροντα Ιάκωβο. Ζητούσαν και έπαιρναν οικογένειες στο σπίτι τους την αγία Κάρα για ολονυκτία. Ο π. Ιάκωβος ετελούσε Αγιασμό ή Ευχέλαιο και ύστερα ομιλούσε για τον Άγιο και για τις θαυμαστές επεμβάσεις του στη ζωή των δοκιμαζομένων ανθρώπων.

Δυστυχώς, υπήρχαν όμως μερικοί και μάλιστα από τους Ιερείς και τους «θρησκευομένους», οι οποίοι τον περιγελούσαν ως οραματιστή και φαντασιόπληκτο. Έτυχα σε τέτοιες συζητήσεις και ελυπήθηκα για την σκότιση των ανθρώπων εκείνων. Ο άγιος Γέροντας τα εγνώριζε όλα όσα έλεγαν πίσω του, αλλά ως μη ακούων εσέβετο και αγαπούσε τους πάντας.

Εν αφανεία έζησε τα περισσότερα χρόνια τής ζωής του. Το κύμα των προσκυνητών και θαυμαστών του άρχισε μετά την δημοσίευση βιβλίων περί αυτού από εγκρίτους επιστήμονες και συγγραφείς. Η πρόνοια του Θεού στον λιμό των ψυχών ενεφάνισε τους πνευματικούς θησαυρούς, όπως τον π. Ιάκωβο. Ο συμπονετικός Γέροντας έδωσε την ζωή του στη διακονία των φοιτητών, των επιστημόνων, των οικογενειών, μικρών και μεγάλων. Επί του καθήκοντος ελύγισε και παρέδωσε τον Σταυρό τής Διακονίας στον διάδοχό του αείμνηστο π. Κύριλλο, ο οποίος εβάδισε στα δικά του ίχνη.

Την μνήμη τού θανάτου την είχε καθημερινώς. Μια ημέρα, έξω στην αυλή τής Εκκλησίας μού έδειξε τον τόπο, όπου θα εσκάπτετο ο τάφος του και μου είπε: «Πάτερ Νικόλαε. Εδώ θα με θάψετε και θα με αφήσετε εκεί μέχρι της Δευτέρας Παρουσίας τού Κυρίου».

Ο στοργικός και συμπονετικός, ο γλυκός πατέρας, ο τανεινός και αφανής εργάτης τού αμπελώνος τού Κυρίου, ως παρρησίαν έχων ας πρεσβεύει υπέρ πάντων ημών.

Οι ύμνοι που συνέθεσε ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος για τον Όσιο Ιάκωβο τον εν Ευβοία

Με συγκίνηση και χαρά ο Ιερός κλήρος και ο ευλαβής λαός της Λοκρίδος και της Λαμίας υποδέχθηκε την είδηση από το Σεπτό Οικουμενικό Πατριαρχείο της αγιοκατατάξεως, υπό της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου με πρόταση του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, του Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη της Ιεράς Μονής του οσίου Δαυίδ Γέροντος Ευβοίας.

Ο λαός της Λοκρίδος είχε ιδιαιτέρους πνευματικούς δεσμούς με τον άγιο Γέροντα Ιάκωβο και την Ιερά Μονή του οσίου Δαυίδ, πρώτον μεν διότι ο όσιος Δαυίδ εγεννήθη και ανετράφη στο Κυπαρίσσιο Αταλάντης και δεύτερον διότι ο π. Ιάκωβος ήταν ο πνευματικός πολλών κατοίκων της περιοχής, τους οποίους επεσκέπτετο τη Μεγάλη Σαρακοστή κομίζων και την κάρα του Οσίου Δαυίδ στη Μαλεσίνα, στις Λιβανάτες και στη Λαμία προς ευλογία και αγιασμό των πιστών.

Με εντολή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Νικολάου εσήμαναν χαρμόσυνα οι καμπάνες των Ενοριών της Λοκρίδος και της Λαμίας και τελέσθηκε πανηγυρική σύναξη των πιστών στο Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας, όπου ανεπέμφθη ευχαριστήριος δέηση για την αγιοκατάταξη του πατρός Ιακώβου, ανεγνώθση σύντομη βιογραφία του αγίου και εψάλη για πρώτη φορά το απολυτίκιο και το μεγαλυνάριο του αγίου Ιακώβου, τα οποία ευλαβώς συνέθεσε ο Σεβασμιώτατος.

Στη χαρμόσυνη ακολουθία συμμετείχαν όλοι οι εφημέριοι της Λαμίας και πλήθος πιστών. Στο λόγο του ο Σεβασμιώτατος με έκδηλη συγκίνηση αναφέρθηκε στο πρόσωπο του αγίου Ιακώβου και στην πατρική σχέση που επί πολλά χρόνια διατηρούσε μαζί του. Συγχρόνως ανακοίνωσε στο εκκλησίασμα ότι σύντομα θα θέσει τον θεμέλιο λίθο για την ανέγερση Ιερού Ναού επ’ ονόματι του αγίου Ιακώβου στη περιοχή της Λοκρίδος, οι κάτοικοι της οποίας θεωρούν την Μονή του οικείο τόπο και είχαν τον άγιο πνευματικό τους πατέρα.

Ο Σεβασμιώτατος μόλις ανακοινώθηκε η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τον Ηγούμενο της Μονής του οσίου Δαυίδ Αρχιμανδρίτη π. Γαβριήλ για να συμμερισθεί τη χαρά και ικανοποίησή του για το μεγάλο αυτό γεγονός.

Σημειωτέον ότι ο Ποιμενάρχης μας είναι αδελφός της Ιεράς Μονής οσίου Δαυίδ του Γέροντος καρείς μοναχός υπό του αειμνήστου Μητροπολίτου Χαλκίδος κυρού Νικολάου.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

Ἀπολυτίκιον Ήχος δ’ Ὁ Μάρτυς σου Κύριε.

Ποίημα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ.

«Ἀμέμπτως ἐβίωσας ἐν εὐλαβείᾳ πολλῆ
τόν τρόπον μιμούμενος Δαβίδ τοῦ Γέροντος Πάτερ Ἰάκωβε.
Ἔλαμψας τῇ Μονῇ σου καί τῇ χώρᾳ ἁπάσῃ
πλήθεσι τῶν σημείων καί παθῶν ἰατρείαις.
Διό ἐν παρρησίᾳ Χριστῷ πρέσβευε ὑπέρ τῶν τιμώντων σε».

Μεγαλυνάριον

«Ἐκ παιδός ἠγάπησας τόν Χριστόν
ἅπαντα τοῦ κόσμου ὁλοψύχως καταλιπῶν,
νέκταρι ἀγάπης διψώντων τάς καρδίας
ἐπότισας πλουσίως πάτερ Ἰάκωβε».

† Ο ΦΘ. Ν

27 Νοεμβρίου 2017

Φθιώτιδος: «Ο χρόνος τρέχει αθέατα κατά την τάξιν της Δημιουργίας»

Χαιρετίζω μέ πατρική ἀγάπη τούς Ἄρχοντας τοῦ τόπου μας, τόν Κλῆρο καί τόν Λαό τῆς Μητροπόλεώς μας καί ἐκ βάθους ψυχῆς εὔχομαι εἰς ὅλους τό ἀνατεῖλαν ἔτος νά εἶναι χρόνος εὐτυχίας, ὑγιείας, εἰρήνης καί προόδου κατά κόσμον καί κατά Θεόν.

Οἱ εὐχές, πού αὐτές τίς ἡμέρες διατυπώνονται, δέν ἀναιροῦν τήν πραγματικότητα, ἡ ὁποία δυστυχῶς δέν εἶναι καλή καί προοιωνίζει πράγματα λυπηρά γιά ὅλο τόν κόσμο. Ἀπό τούς ἀναλυτές καί μελετητές τῆς παγκόσμιας ψυχολογίας ἔχει χαρακτηρισθεῖ τό ἔτος 2018, ὡς ἔτος τρόμου.

Ἤδη τά ὅσα συνέβησαν κατά τό λῆξαν ἔτος προοιωνίζουν συμφορές γιά τό ἀρξάμενο. Οἱ ἐθνικιστικές ἐξάρσεις, τά κύματα τῶν μεταναστῶν, οἱ πολύνεκρες τρομοκρατικές ἐνέργειες ἐξτρεμιστικῶν στοιχείων, ἡ ἀνεργία καί ἡ φτώχεια, ἡ διατάραξη τῶν φυσικῶν, πνευματικῶν καί ἰδεολογικῶν ἰσορροπιῶν, οἱ φυσικές καταστροφές καί ἄλλα πολλά προβλήματα τοπικῆς καί παγκοσμίου ἐμβέλειας ἔχουν ἁπλώσει στίς ψυχές μας ἕνα πέπλο τρόμου καί ἀβεβαιότητος.

Ἐνῶ, ὅμως, ὅλοι οἱ ἄλλοι παράγοντες μᾶς βυθίζουν σέ προβληματισμό καί κλονίζουν ἀπειλητικά τήν αὐτοπεποίθησή μας, ἡ Ἐκκλησία μας μέ τήν ἐλπίδα, πού φέρνει στή ζωή ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς καί μέ τήν ἀνακαινιστική Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἔρχεται νά μᾶς βγάλει ἀπό τήν ἀχλύ τῆς μελαγχολίας καί νά μᾶς πεῖ, ὅτι ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου ἠμπορεῖ νά ἀνατρέψει σχέδια καί «βουλάς ἐθνῶν», ἀκόμα καί τούς νόμους τῆς φύσεως νά ἀναστείλει, προκειμένου νά σώσει τόν ἄνθρωπο.

Ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος γράφων στούς Κορινθίους τονίζει τήν ἀξία τῆς ἐλπίδος καί σοφίας τοῦ Θεοῦ γιά τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων: «Σοφίαν λαλοῦμεν οὐ τοῦ αἰῶνος τούτου, οὐδὲ τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου … ἀλλὰ λαλοῦμεν σοφίαν Θεοῦ ἐν μυστηρίῳ» (Α΄ Κορ. 2,6-7).

Ἔχει ὁ Θεός τό σχέδιό Του. Ἐμεῖς θά πρέπει νά Τόν ἐμπιστευόμαστε καί νά Τόν παρακαλοῦμε διαφυλάττοντες συγχρόνως τήν ἑνότητα τοῦ πνεύματος καί τόν σύνδεσμο τῆς εἰρήνης.

Ὁ χρόνος τρέχει ἀθέατα κατά τήν τάξιν τῆς Δημιουργίας. Εἰς τά λυπηρά ἄς δείχνουμε ὑπομονή καί ἄς ἐργαζώμεθα τά ἔργα τῆς ἀγάπης. Οἱ μέρες μας νά μή παλαιώνονται ἄκαιρα χωρίς ἀλήθεια, χωρίς ἀγάπη, χωρίς πρόοδο.

Ὅσος φόβος καί τρόμος ἄν ἐπιπέσει στήν κτίση, ἐμεῖς ἄς μένουμε προσηλωμένοι στή δύναμη τοῦ Σταυροῦ καί στό φῶς τῆς Ἀναστάσεως, ὅπως τότε οἱ Ἀπόστολοι στήν Ἱερουσαλήμ.

Ἄς μεταποιήσωμε τό αἴσθημα τοῦ τρόμου σέ δύναμη προσευχῆς καί ἄς καλέσωμε τόν Χριστό ὑπερασπιστή τῆς ζωῆς μας καί τοῦ κόσμου.

Ἔτσι καί τό νέο ἔτος 2018 θά εἶναι ἀναμφιβόλως ἔτος δυνάμεως, χαρᾶς καί προόδου.

Μετά πατρικῶν εὐχῶν.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Φθιώτιδος προς μαθητές: «Παιδιά μου, να αγαπάτε το Χριστό»

Περί τους 100 μαθητές και μαθήτριες των τεσσάρων τμημάτων της Γ’ Γυμνασίου του 2ου Γυμνασίου Λαμίας επισκέφθηκαν το πρωί της Παρασκευής 26 Ιανουαρίου τις εγκαταστάσεις του Πνευματικού – Διοικητικού Κέντρου της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος με σκοπό να ξεναγηθούν στους χώρους της Κεντρικής Διοικήσεως αλλά και να λάβουν την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Νικολάου.

Τα παιδιά συνοδευόμενα από την Διευθύντρια κ. Σεβαστή Γιδόγιανου και τους Εκπαιδευτικούς κ. Ευαγγελία Πασχίδου , κ. Δημήτριο Γρίβα, κ. Ουρανία Καραδήμα και κ. Θεοδώρα Παπαστεργίου, αρχικά επισκέφθηκαν το υπερσύγχρονο Αμφιθέατρο της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος και παρακολούθησαν μία ωφέλιμη ταινία για την ζωή του Χριστού, η οποία και συγκίνησε τους μαθητές.

Μετά την ολοκλήρωση της προβολής, ο Ποιμενάρχης μας καλωσόρισε τους Καθηγητές και τα παιδιά, τους ευχήθηκε να έχουν μια καλή και ευλογημένη χρονιά με δύναμη από τον Θεό και όρεξη για μάθηση και με απλά λόγια τους ωμίλησε για τον Χριστό συμβουλεύοντας τα για να έχουν μια πετυχημένη πορεία στη ζωή τους να αγαπούν τον Χριστό δείχνοντας αφοσίωση σ’ Αυτόν που είναι ο Σωτήρας μας και «αγαπώ τον Χριστό παιδιά μου σημαίνει ακολουθώ την ζωή Του, αγαπώ τους συνανθρώπους μου, ζω με ανεξικακία και δεν δειλιάζω ποτέ να ομολογώ το Όνομά Του», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος. Τέλος συνεχάρη την κ. Διευθύντρια για την επίσκεψή τους και αντάλλαξε ενδιαφέρουσες απόψεις με τους μαθητές.

Η κ. Γιδόγιανου ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο που εδέχθη με πολύ εγκαρδιότητα και χαρά τα παιδιά και του ευχήθηκε καλή χρονιά.

Ακολούθως οι μαθητές ξεναγήθηκαν στην Βιβλιοθήκη, στον Ραδιοφωνικό Σταθμό, όπου συνάντησαν και τον Ραδιοφωνικό παραγωγό κ. Βάϊο Ζαμπεθάνη τ. Περιφερειακό Διευθυντή Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαιδεύσεως Στερεάς Ελλάδος, ο οποίος και ωμίλησε στα παιδιά για τα οφέλη της Εκπαιδεύσεως και η ξενάγησή τους ολοκληρώθηκε στην Αίθουσα συνεδριάσεων της Ιεράς Μητροπόλεως.

Στα παιδιά εδόθη κέρασμα και ο Σεβασμιώτατος διένειμε μαζί με την πατρική του ευλογία το ημερολόγιο τσέπης της Ιεράς Μητροπόλεως μας του 2018.

Φθιώτιδος: «Η Εκκλησία μας σήμερα περνά δύσκολες μέρες»

Ημερίδα Πνευματικών πραγματοποιήθηκε επιτυχώς την Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου ε.ε. στην πόλη της Λαμίας παρουσία απάντων των πνευματικών Ιερέων της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος καθώς και των χειροτονηθέντων υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Νικολάου.

Της Ημερίδος προηγήθηκε λαμπρό Ιερατικό Συλλείτουργο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, συμπροσευχομένων των ως άνω Ιερέων.

Το Ιερό αναλόγιο διηκόνησε άριστα Βυζαντινή χορωδία νέων υπό την καθοδήγηση του Λαμπαδαρίου του Ι. Μ. Ναού και Διευθυντού της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως μας κ. Ανδρέου Ιωακείμ, συμψάλλοντος του Πρωτοψάλτου του Ναού Ευαγγελιστού Λουκά, Πολιούχου Λαμίας και καθηγητού της Σχολής κ. Αναργύρου Βλάχου.

Προ της απολύσεως της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος καλωσόρισε τους Ιερείς και τους ευχαρίστησε για την παρουσία και συμμετοχή τους στην ιδιαίτερα ωφέλιμη Ημερίδα που διοργάνωσε η Ιερά Μητρόπολίς μας και εκήρυξε την έναρξη των εργασιών της Ημερίδος, αναφέρόμενος εις το θέμα αυτής αλλά και στον λόγο της προσκλήσεως της τοπικής μας Εκκλησίας, λέγοντας χαρακτηριστικά:

« Αγαπητοί μου Πατέρες και πνευματικά μου παιδιά, μέσα στην Ενότητα αυτή της Εκκλησίας μας, ο ελάχιστος Επίσκοπός εγώ , βλέποντας εσάς τους Πρεσβυτέρους και Διακόνους στα χείλη μου έρχονται τα ιερά λόγια: «ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός» (Εβρ. 2, 13). Σήμερα είμαστε η κληρονομία του Θεού. Ξεκινήσαμε την Ημερίδα με την Θεία Λειτουργία, η οποία είναι το κέντρο των πάντων, επικαλούμενοι τον Άγιον Πνεύμα ως οδηγό και συμπαραστάτη μας.

Η Εκκλησία μας σήμερα περνά δύσκολες μέρες. Ευρίσκεται μέσα σε ιδεολογικό πόλεμο και γι’ αυτό καλέσαμε τους Πνευματικούς Ιερείς μας αλλά και τους νέους Ιερείς για να συνειδητοποιήσουν το αξίωμά τους, τη θέση τους, τις ευθύνες τους αλλά και την τιμή με την οποία τους έχει περιβάλλει η Εκκλησία και η κοινωνία.

Το ερώτημα Πατέρες είναι: Που θα μας πάει αυτός ο πόλεμος; Αυτές οι αλλαγές που γίνονται συνέχεια με νομοθετική βούλα, που όμως είναι αλλαγές αντίθετες και ανατρεπτικές του Ευαγγελίου, που θα πάνε τον κλήρο και τον πιστό λαό;

Ασφαλώς και θα νικήσει η Εκκλησία, της οποίας η Βασιλεία «ουκ έστε τέλος», αλλά θα δοκιμασθούμε σκληρά.

Φθιώτιδος: «Στην Ελλάδα ακόμη βαστάει η πίστη»

Με την πρέπουσα λαμπρότητα και Εκκλησιαστική τάξη εορτάσθηκε στις 25 Φεβρουαρίου η Κυριακή της Ορθοδοξίας στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος με επίκεντρο τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας.

Στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία ιερούργησε και ωμίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Νικόλαος ο οποίος και προηξήρχε της Λιτανεύσεως των Ιερών Εικόνων εντός του Μητροπολιτικού Ναού και ανέγνωσε το Συνοδικό της Ορθοδοξίας.

Προ της απολύσεως ο Ποιμενάρχης μας, απευθυνόμενος στους παρευρισκομένους πιστούς, στους ακροατάς του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Μητροπόλεως μας και στους τηλεθεατάς του «Star Κεντρικής Ελλάδος», το οποίο και μετέδιδε ζωντανά την πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ωμίλησε για την μεγάλη αυτή ημέρα της νίκης της Ορθοδοξίας και χαρακτηριστικά ανέφερε:

«Ἡμέρα χαρμόσυνος καί εὐφροσύνης ἀνάπλεως», διακηρύττει από το πρωί η Αγία μας Εκκλησία. Χαρμόσυνη ημέρα γεμάτη ευφροσύνη γιατί εορτάζουμε και βιώνουμε τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας.

Πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής αλλά και πρώτη μεγάλη χαρά που η Εκκλησία μας τιμά όλους εκείνους που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για να επικρατήσει η αλήθεια, η Ορθόδοξη πίστη.

Είναι αφιερωμένη η σημερινή μέρα σ’ αυτούς που αγωνίστηκαν κατά των αιρέσεων και έδωσαν και την ζωή τους για να στερεωθεί η Ορθοδοξία κι’ εμείς σήμερα ελεύθεροι αλλά και μέσα στην αλήθεια να τιμούμε τον μόνο αληθινό Θεό.

Είναι μια μέρα ευγνωμοσύνης και ημέρα προβληματισμού. Πέρασε πολλές καταιγίδες η Εκκλησία, εκινδύνευσε η πίστη. Το πνεύμα το άγιον όμως καθοδηγεί την Εκκλησία και έχει ανθρώπους των οποίων κατευθύνει τα διαβήματα για την δόξα της Εκκλησίας.

Η αλήθεια είναι ότι η Ορθοδοξία ακμάζει, γιατί είναι αληθινή και διότι οι πιστοί της την κρατούν ψηλά.

Να δοξάζουμε τον Θεό αδελφοί μου που στην πατρίδα μας, παρά τους εναντίους ανέμους που κατά καιρούς εξορμούνται από διάφορα κέντρα, στο σύνολό της η πολιτεία μας, ο λαός μας, η κοινωνία είναι Ορθόδοξοι γνήσιοι χριστιανοί και αγιάζονται οι πόλεις και τα χωριά μας απ’ τις Εκκλησιές μας , απ’ τα μοναστήρια μας, απ’ τους κληρικούς, τους μοναχούς και τις μοναχές που προσεύχονται, από τις γιορτές που συμμετέχουμε.

Μπορεί το πνεύμα της Ευρώπης να θέλει να τα ισοπεδώσει όλα , αλλά δεν είναι εύκολο να συμβεί αυτό στην Ορθοδοξία, διότι της Ορθοδοξίας θεμελιωτής είναι ο Ιησούς Χριστός και της Βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος.

Πολλές φορές μας έχει δοθεί, αδελφοί μου να ωμιλήσουμε για τις επιθέσεις που δέχεται η πίστη και η Εκκλησία μας και σήμερα στην Ελλάδα και δεν αναφέρομαι σε ορισμένους πολιτικούς της κυβερνήσεως που διακηρύττουν ότι είναι άθεοι, είναι δικό τους δικαίωμα, αλλά αναφέρομαι σε άλλα γεγονότα τα οποία και μη άθεοι προωθούν και αλλοιώνουν το φρόνημα των Ορθοδόξων πιστών. Είναι αυτά τα νομοθετήματα, τα οποία ξέρετε όλοι και δυστυχώς πέρασαν τη επιβολή και απαιτήση της Αμερικής και της Ευρώπης.

O Μητροπολίτης Φθιώτιδος ζητά από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών έκτακτη Σύγκλιση της Ιεραρχίας για τα Θρησκευτικά

Μέ ἐπιστολή του στόν Πρόεδρο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμο, ὁ Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος ζητεῖ τήν σύγκληση ἐκτάκτου Ἱεραρχίας, ἐντός τοῦ μηνός Μαῒου, προκει­μέ­νου νά ἀποφασισθεῖ ἀπό τό Ἱερό Σῶμα τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν ἡ ἀκολουθητέα στάση τῆς Ἐκκλησίας διά τό ἀκανθῶδες θέμα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν.

Ἡ τοποθέτηση τῆς Ἱεραρχίας κρίνεται ἀπαραίτητη μετά τήν ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, μέ τήν ὁποία ἀκυρώνονται οἱ ἀποφάσεις τῶν Ὑπουργῶν Παιδείας κ. Ν. Φίλη καί κ. Κ. Γαβρό­γλου.

Ὁ Σεβασμιώτατος σημειώνει, ὅτι ὁ μήνας Ὀκτώβριος τῆς τακτικῆς Ἱεραρχίας εἶναι πολύ μακρυά καί εἶναι δυνατόν μή ὑπάρχοντος ἐγκαίρου ἐνδιαφέροντος καί ἀντιδράσεως ἀπό πλευρᾶς Ἐκκλησίας, νά διευκολυνθεῖ τό Ὑπουργεῖο στή συνέχιση τῆς ἰδίας τακτικῆς, ὡς πρός τήν ὕλη καί τά προγράμματα τῶν Θρησκευτικῶν, τά ὁποῖα ἀκύρωσε τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας καί τά ὁποῖα δημιουργοῦν ἀναταράξεις στούς γονεῖς καί ἀποπροσανατολισμό ἀπό τά ὑπό τοῦ Συντάγματος ὁριζόμενα διά τήν Χριστιανική Ἀγωγή τῆς Νεότητας.

Τίμησαν τον Αετό της Ρούμελης Αθανάσιο Διάκο

Λαμπρή Αρχιερατική Θεία Λειτουργία τελέσθηκε την Κυριακή των Μυροφόρων 22 Απριλίου, στην καρδιά της Λεβεντογέννας Ρούμελης, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας, στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «ΔΙΑΚΕΙΑ 2018»

, τις οποίες συνδιοργάνωσαν : η Ιερά Μητρόπολις Φθιώτιδος, η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος και ο Δήμος Λαμιέων, προς τιμήν του αετού της Ρούμελης, Εθνομάρτυρος και Ήρωος Αθανασίου Διάκου, 197 χρόνια από το φρικτό μαρτύριό του, υπέρ Πίστεως και Πατρίδος.

Της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας προηξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Νικόλαος, στο τέλος της οποίας εψάλη και επιμνημόσυνος δέησις υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Αθανασίου Διάκου και των συν αυτώ Ηρώων αγωνιστών του 1821.

Το παρών στην Θεία Λειτουργία και στην επιμνημόσυνη δέηση έδωσαν, οι Βουλευτές Φθιώτιδος κ. Απόστολος Καραναστάσης, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, ο Αντιπεριφερειάρχης Φθιώτιδος κ. Ευθύμιος Καραΐσκος, ο Δήμαρχος Λαμιέων κ. Νικόλαος Σταυρογιάννης με μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Διοικητής του ΚΕΥΠ Ταξίαρχος Βασίλειος Μπέλλος συνοδευόμενος από Αξιωματικούς του Στρατού, ο Περιφερειακός Διοικητής Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Στερεάς Ελλάδας, Αρχιπύραρχος Νικόλαος Σπαής, η τ. Βουλευτής Φθιώτιδος κ. Ελένη Μακρή, εκπρόσωποι της ΕΛ.ΑΣ, του Λιμενικού Σώματος και άλλων φορέων του τόπου , καθώς και πλήθος πιστών.

Στο κήρυγμά του ο Ποιμενάρχης μας αναλύσας την Ευαγγελική περικοπή, αναφέρθηκε στην τόλμη και τον ηρωϊσμό των Μυροφόρων ανδρών και γυναικών, η οποία εκπήγαζε από την αγάπη τους προς τον Κύριο.

Χαρακτηριστικά ανέφερε:

« Η σημερινή Κυριακή των Μυροφόρων αγαπητοί μου αδελφοί, μας προβάλλει την γεναιότητα και την τόλμη του Ευσχήμωνος Βουλευτού Ιωσήφ, του κεκρυμμένου μαθητού του Κυρίου Νικοδήμου και των Μυροφόρων γυναικών, οι οποίοι από την αγάπη τους προς τον Κύριο ενήργησαν χωρίς να λάβουν υπόψιν τους το σκοτάδι του μίσους, το οποίο είχε επικρατήσει κυρίως κατά την ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής.

Η Αγία μας Εκκλησία, παραθέτει όλα αυτά τα γεγονότα για να εδραιώσει μέσα μας την πίστη μας εις την Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού, η οποία είναι η μόνη αληθινή.

Ο Χριστός πολλές φορές μιλούσε για τα δεινά που θα περάσουν οι χριστιανοί από τον κόσμο, όμως έλεγε: «θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον. (Ιω. 16,33)».

Αυτή η τόλμη, το θάρρος και ο Ηρωϊσμός είναι τα παράσημα του Ιωσήφ, του Νικοδήμου και των Μυροφόρων γυναικών, τα οποία θαυμάζει σήμερα η Εκκλησία μας. Όπου υπάρχει αγάπη, δεν υπάρχει φόβος. Η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβο.

Εδώ μπροστά μας έχουμε τον Αθανάσιο Διάκο. Το Ηρωϊκό αυτό παλικάρι που έδωσε το αίμα του για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία και είναι μεγάλη προσωπικότητα της Πίστεως και της Πατρίδος. Αυτό το Ηρωϊκό πνεύμα είναι ένα με την ζωή του χριστιανού. Οι Ήρωες υπέρ πίστεως είναι άγιοι και όλοι οι άγιοι είναι Ήρωες.

Το θάρρος αυτό και το Ηρωϊκό πνεύμα λείπει σήμερα από εμάς τους χριστιανούς. Να δίδουμε την μαρτυρία του Χριστού καθημερινά στη ζωή μας και να αγαπούμε την Ελλάδα, δείχνοντας την αγάπη μας και την υπεράσπιση της Πατρίδος μας.

Να ευχηθούμε αγαπητοί μου αδελφοί, αυτό το πνεύμα του Ηρωϊσμού που τιμούμε σήμερα στο πρόσωπο των αγίων Μυροφόρων, ανδρών και γυναικών, αλλά και στο πρόσωπο του Αθανασίου Διάκου, να φωλιάσει στην καρδιά μας για να είμαστε αντάξιοι απόγονοι των Ηρώων και άξια τέκνα του Θεού».

Πρώην Υπουργός ανήγειρε μοναστήρι και το προσέφερε στη Μητρόπολη Φθιώτιδος

Ο Καθηγητής Ιατρικής, Χειρούργος και τ. Υπουργός κ. Αθανάσιος Γιαννόπουλος επεσκέφθη το πρωί της Πέμπτης 26 Απριλίου τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικόλαο στο Γραφείο του εις το Πνευματικό – Διοικητικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως

και του ανακοίνωσε την πρόθεσή του, να παραχωρήσει εις την Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος τον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου και μεγάλη οικοδομική πτέρυγα εξαιρετικής αρχιτεκτονικής, τα οποία ανήγειρε ο ίδιος με έξοδά του, σε οικόπεδό ιδιοκτησίας του στην γενέτειρά του, το χωριό Περίβλεπτο της Δυτικής Φθιώτιδος.

Ο κ. Γιαννόπουλος παρεκάλεσε τον Σεβασμιώτατο να λειτουργήσει την δωρεά του αυτή ως Μοναστήρι, αφού ευρεθεί η κατάλληλη αδελφότητα.

Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε εγκαρδίως τον κ. Υπουργό για την δωρεά του αυτή, την οποία εχαρακτήρισε ως μεγάλη πράξη ευλαβείας και αγάπης προς τον μοναχισμό και τον τόπο μας και του υπεσχέθη ότι όταν ολοκληρωθούν οι κανονικές και νόμιμες διαδικασίες θα τελέσει και τα εγκαίνια του Ναού.

Συνεφώνησαν δε, στις 17 Ιουνίου ε.ε ο Ποιμενάρχης μας να μεταβεί στο Περίβλεπτο, να τελέσει Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό και να ιδεί την νέα πτέρυγα της Μονής καθώς και όσα έχει ετοιμάσει ο κ. Γιαννόπουλος για το Μοναστήρι.

Τέλος ο Σεβασμιώτατος υποσχέθηκε στον κ. Υπουργό, ότι θα θέσει ως στόχο του την εξεύρεση τουλάχιστον δύο μοναχών, δια την επάνδρωση της Ιεράς Μονής.

Φθιώτιδος: «Θα δώσουμε μούτζα στους αγωνιστές του Μακεδονικού αγώνα;»

Σκληρή απάντηση του Μητροπολίτη Φθιώτιδος Νικολάου στο θέμα της παραχώρησης του ονόματος Μακεδονία στο κράτος των Σκοπίων.

Ο κ. Νικόλαος τόνισε πως «δεν είναι θέμα χωραφιών, είναι θέμα ηθικής και αλήθειας η υπεράσπιση της Ιστορίας. Να αφήσουμε το «δεν βαριέσαι» και την ραστώνη. Ο άνθρωπος δεν ζει μόνο με φαϊ και λεφτά, ζει και με ιδέες. Η αντίδρασή μας είναι για την καταπάτηση των ιδεών. Για να δούμε τι θα υπερτερήσει. Οι θυσιασθέντες αγωνιστές και οι Άγιοι της Μακεδονίας θα τα ανατρέψουν όλα. Έχυσαν το αίμα τους εναντίον των επιβούλων. Εμείς θα τους δώσουμε μια μούτζα;»

Τέλος κάλεσε τον κλήρο και τον λαό της Φθιώτιδος στο συλλαλητήριο της Δευτέρας στη σκιά του αγάλματος του Εθνομάρτυρα Αθανασίου, που θυσιάστηκε για την πατρίδα και την πίστη.

«Αυτό που κινδυνεύει τώρα δεν είναι μόνο η πατρίδα είναι και η πίστη. Όλες αυτές οι ανατροπές που γίνονται κάθε μέρα είναι κατά της πίστεως. Είναι δυνατόν να παρελαύνει μια ομάδα ανθρώπων και η Βουλή να βάζει την σφραγίδα της; Να διακωμωδούν τα ιερά και τα όσια και να μην ιδρώνει το αυτί κανενός εισαγγελέως. Μετά λένε προστασία των προσωπικών δικαιωμάτων. Να έχει στα αχαμνά του τον Άγιο Νικόλαο; Τι πράγματα είναι αυτά; Ας γινόταν αυτό στη Λαμία και θα βλέπατε τι θα γινόταν..»

Φθιώτιδος: «Η Εκκλησία και το Έθνος μας δεν φοβήθηκε ούτε διωγμούς, ούτε κατοχή»

«Σήμερα σ’ αυτή την διεθνικότητα, την οποία ζούμε έχουν ισοπεδωθεί όλα, δεν πιστεύουμε πλέον στις αρχές, της Πατρίδος, της Θρησκείας, της Οικογένειας και όπως έλεγε και ο Άγιος Παΐσιος: «Οι δύσκολες μέρες για την Ελλάδα θα έρθουν όταν νομιμοποιηθεί η αμαρτία» και βλέπετε καθημερινά τι συμβαίνει στην Ορθόδοξη Πατρίδα μας.

Εμάς όμως δεν μας φοβίζουν αυτά, γιατί έχουμε πρεσβευτάς την Υπεραγία Θεοτόκο και όλους τους αγίους. Η Εκκλησία και το Έθνος μας δεν φοβήθηκε ούτε διωγμούς, ούτε Τουρκοκρατία, ούτε πείνα, ούτε προσφυγιά, ούτε κατοχή, διότι μέσα στο βάθος της Ελληνικής Ορθόδοξης ψυχής υπάρχει η δύναμη της χάριτος του Θεού και η αδιάλειπτη προστασία της Παναγίας».

Από την πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Ξυνιάδος όπου εορτάζεται η εύρεση της θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας Ελεούσης, ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος, αναφέρθηκε στο ιστορικό της ευρέσεως της ιεράς Εικόνος και στη συνέχεια μίλησε για την δύναμη που αντλεί ο χριστιανός από τον πρόσωπο της Παναγίας.

«Ή εύρεση της εικόνος της Παναγίας, ήταν η επίσκεψη της Θεοτόκου στην περιοχή μας κατ’ εντολή της πρόνοιας του Θεού. Η Πατρίδα μας είναι γεμάτη από τέτοια δείγματα της αγάπης του Θεού προς ημάς. Δυστυχώς όμως η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα έχει παραμερίσει αυτά τα σπουδαία γεγονότα και προσπαθεί να περάσει το μήνυμα, ότι μόνο τα υλικά και φθαρτά πράγματα έχουν αξία. Ο άνθρωπος όμως έχει ανάγκη από πνευματική τροφή, την οποία αντλούμε μόνο μέσα στην Εκκλησία, αλλά βλέπετε πόσο «εκτιμούν» την Εκκλησία οι γνωστοί άθεοι και άθρησκοι, οι οποίοι νομίζουν ότι εμείς είμαστε εχθροί τους. Δεν ξέρουν όμως ότι εμείς καθημερινώς προσευχόμαστε γι’ αυτούς να τους φωτίζει ο Θεός να πράττουν αγαθά πράγματα υπέρ της Εκκλησίας, υπέρ της Πατρίδος και του Λαού».

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ ΖΩΝΤΑΝΑ - ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ο ΤΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ

Εκκληση προς τους κατοίκους των χωριών της Επαρχίας του έκανε ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος, να κρατήσουν τα χωριά ζωντανά από κόσμο αλλά και αξίες και ιδανικά.

«Αδελφοί μου πρέπει πάση θυσία να κρατήσουμε τα χωριά μας ζωντανά, διότι εσείς οι κάτοικοι του χωριού είστε που κρατάτε με την πίστη σας, αναμμένη την φλόγα της Ορθοδόξου παραδόσεως μας και τα ιδανικά της Πατρίδος μας».

Ο κ. Νικόλαος, που συμμετείχε στην πανήγυρη των Αγίων Αποστόλων στο Πίτσι Φθιώτιδος, αναφέρθηκε στο έργο των Αγίων Αποστόλων, της μετάδοσης του Ευαγγελίου του Χριστού προς όλα τα Έθνη και στα παθήματα τα οποία υπέμειναν υπέρ Χριστού, τονίζοντας ότι η κάθε εορτή έχει πολλά διδάγματα και από τους Αγίους Αποστόλους πρέπει να διδαχθούμε την αγάπη, τον ηρωισμό, την πίστη και την αυταπάρνηση τους για τον Χριστό και για το έργο της σωτηρίας των ανθρώπων.

Στην συνέχεια επεσκέφθη το Γηροκομείο της Ιεράς Μητροπόλεως μας «Μέριμνα Γήρατος Αθανάσιος και Μαίρη Ακρίδα» Σπερχειάδος όπου είχε συνομιλία με τους γέροντες και το προσωπικό.

Φθιώτιδος: «Όσο η Εκκλησία είναι ενωμένη, τόσο το έθνος είναι δυναμικό»

«Ἡ αυθαίρετη ανακήρυξη της Αυτοκέφαλου Μακεδονικής Εκκλησίας αποτελεί μία σοβαρὴ πτυχὴ τοῦ Μακεδονικού, ίσως τὴν πιὸ σοβαρὴ και ἐπικίνδυνη γιὰ τὴν εκκλησιαστικὴ ομοιομορφία των Βαλκανίων». Την δική του θέση για την αυτοαποκαλούμενη «Εκκλησία της Μακεδονίας» και την εμπλοκή της στο Μακεδονικό ζήτημα, εξέφρασε ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος.

Όπως τόνισε ο κ. Νικόλαος «Ἡ ψεύτικη αυτή Ἐκκλησία ἔχει βάλει σὲ μεγάλες περιπέτειες τὸν πιστὸ Ὀρθόδοξο λαὸ τῆς περιοχῆς τῆς σημερινῆς Δημοκρατίας τῶν Σκοπίων, ὁ ὁποῖος αἰσθάνεται ἀποκομμένος ἀπὸ τὸν κορμὸ τῆς Ἐκκλησίας καὶ κινδυνεύει ἀνὰ πάσα στιγμὴ νὰ πέσει στὰ δίχτυα προπαγανδῶν καὶ παραθρησκειῶν ποὺ δροῦν στὴν περιοχή».

Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στην εποχή του Στρατάρχη Τίτο, τόνισε πως «όσο ἡ Ἐκκλησία εἶναι ενωμένη τόσο τὸ έθνος εἶναι δυναμικὸ καὶ ἑνωμένο. Καὶ ὅταν ἡ Ἐκκλησία διχάζεται καὶ ταράσσεται, τότε καὶ τὸ ἔθνος μπαίνει σὲ περιπέτειες καὶ ἐθνικὲς τραγωδίες. Αυτὴ τὴν ἀλήθεια ἐγνώριζε καλὰ ὁ άθεος στρατάρχης Τίτο της Γιουγκοσλαβίας, ὁ ὁποίος στὸ σχέδιο τῶν ἐπεκτατικῶν στόχων του ἵδρυσε τὴν ψευδομακεδονικὴ αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία, μὲ σκοπὸ νὰ ἀντιπαραθέσει στὴν ἰσχυρὴ σερβικὴ ἐθνότητα μία ἄλλη».

Ο κ. Νικόλαος επισημαίνει πως η τόσα χρόνια η προπαγάνδα έχει δουλέψει, διαστρεβλώνοντας την αλήθεια. «Μετὰ πενήντα χρόνια μὲ τὴν συνεχῆ προπαγάνδα στὰ σχολεῖα ἔχει ἀρχίσει ἡ νέα γενεὰ νὰ πιστεύει σ’ αὐτὸ ποὺ ἔντεχνα, ὕπουλα καὶ μεθοδευμένα εἰσήγαγε μέσω τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἄλλοτε ἰσχυρὸς ἄνδρας τῆς Γιουγκοσλαβίας, ὁ Κροάτης Τίτο.

Έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου λέγοντας πως «Οι προπαγανδιστές ἔκαναν καλὰ τὴ δουλειά τους. Καὶ τώρα συνάγουν τοὺς καρποὺς τῶν κόπων τους, ἐνῶ ἐμεῖς δὲν μποροῦμε πιὰ νὰ σταματήσουμε τοὺς μύθους καὶ τὰ ὄνειρα τῶν Σλάβων, στὰ ὁποῖα οἱ ἐχθροί τῆς πατρίδας μας προσπαθοῦν νὰ δώσουν ἱστορικὴ ὀντότητα».