Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Επαγρύπνηση ψυχής

Επαγρύπνηση ψυχής




Οι μέρες που διανύουμε είναι πονηρές και δύσκολες. Υπάρχει πρώτα απ' όλα πνευματική κατάπτωση και ακολουθεί η οικονομική εξαθλίωσις. 
Πρέπει να έχομε εγρήγορση πνευματική, δια να συναντηθούμε και να ζήσουμε αιώνια με το Λυτρωτή του κόσμου, το Χριστό μας. 
Είτε φύγουμε από αυτή τη ζωή με το θάνατό μας είτε γίνει η Δευτέρα Παρουσία, να είμαστε έτοιμοι, γεμάτοι αρετές, καθημερινό αγώνα, προσπάθεια, μετάνοια.Αυτό μετράει για τη σωτηρία μας. 

Πάντες αγρυπνήσωμεν, καί Χριστώ υπαντήσωμεν, μετά πλήθους ελέους καί λαμπάδων φαεινών, όπως τού νυμφώνος ένδον αξιωθώμεν, ο γάρ τής θύρας έξω φθεγγόμενος, άπρακτα τώ Θεώ κέκραγεν, Ελέησόν με.  (Την Τρίτη το πρωί, στον Όρθρο, Ήχος: πλ.α')






Η Υπομονή σε όλα τα δύσκολα της ζωής

Η Υπομονή σε όλα τα δύσκολα της ζωής



Υπομονή θα πει

Να πονάς, αλλά να μην καταβάλλεσαι.
Να πονάς, αλλά να μην παραφέρεσαι.
Να πονάς, αλλά να μην μεμψιμοιρείς.
Να πονάς, αλλά να μην γκρινιάζεις.
Να πονάς, αλλά να μη γίνεσαι αντικοινωνικός.
Να πονάς, αλλά να μη γίνεσαι πρόβλημα στο περιβάλλον σου.
Να πονάς, αλλά να μένεις όρθιος.
Να πονάς, αλλά να χαμογελάς.
Να πονάς, αλλά να δοξολογείς.
Να πονάς, αλλά να προσφέρεις.
Να πονάς, αλλά να προσεύχεσαι.

Η  υπομονή είναι η μεγαλύτερη χριστιανική αρετή, που μας οδηγεί κοντά στο Θεό. Όλοι οι άγιοι ήταν με ένα "Δόξα σοι ο Θεός" στο στόμα τους σε όλες τις δυσκολίες της ζωής. Ο πατήρ Παΐσιος λέει: "Ένα δόξα σοι ο Θεός ενός ασθενούς ισοδυναμεί με 1000 μετάνοιες ενός υγιούς ανθρώπου. 
Ο πόνος, σωματικός ή ψυχικός, είναι αναπόφευκτος στη ζωή μας. Θάνατοι, αρρώστιες, φτώχεια, αποτυχία, πειρασμοί... είναι οι πιστοί συνοδοιπόροι μας. Ο Χριστός μαζί με τις αμαρτίες μας σήκωσε στους ώμους του και τον πανανθρώπινο πόνο, ο οποίος έγινε φάρμακο,για να εξαγνιστεί και να σωθεί ο άνθρωπος. Όλοι οι άγιοι της εκκλησίας μας δέχονταν τη δοκιμασία ως επίσκεψη Θεού. Όποιος πίνει το ποτήρι των δοκιμασιών με ευγνωμοσύνη και δοξολογία προς το Θεό, γεύεται από τη ζωή αυτή τον Παράδεισο. Η φράση "ιώβειος υπομονή" παραπέμπει στον Ιώβ, το πιο λαμπρό παράδειγμα ανθρώπου, ο οποίος υπέφερε τις κακουχίες της πρόσκαιρης ζωής. 

Εύχομαι ο Θεός να δίδει σε όλους μας υπομονή, ώστε διά της τεθλιμμένης οδού να φθάσουμε στην ποθητή πατρίδα μας, την Άνω Ιερουσαλήμ.